سیدرحیم کیاحسینی - دانشکده مهندسی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران

این مطالعه با هدف انجام یک تحلیل تجربی در مورد ساختار سرمایه بنگاه های موجود در یکی از مهمترین بازارهایبورس اوراق بهادار در ایران انجام شده است. دوره کلی انتخاب شده برای این مطالعه سال ۱۳۹۷به عنوان سال بحران است.چندین تئوری در اینجا برای تحقق ساختار سرمایه استفاده میشود. داده های مورد استفاده در این تحقیق از نوع مقطعی بودندو متغیرهای وابسته عبارتند از نسبت کل بدهی، نسبت بدهی کوتاه مدت و نسبت بدهی بلند مدت. متغیرهای مستقل عبارت ازنسبت رشد، نقدینگی، سودآوری، سپر مالیاتی غیر بدهی، اندازه و مشهود بودن میباشند. نتایج رگرسیون بیانگر این است که،سودآوری در سال ۱۳۹۷ رابطه معناداری با بدهی بلند مدت نداشت. همچنین تاثیر نسبت نقدینگی بر روی متغیرهای وابسته باایجاد بحران کاهش مییابد. همچنین نسبت داراییهای مشهود و نسبت سپر مالیاتی غیر بدهی در بعضی از نتایج دارای رابطهمعنادار بودند. در خصوص داراییهای مشهود نیز مشاهده میگرددکه اولا رابطه آن با بدهی بلندمدت به صورت رابطه مستقیممیباشد و ثانیا ضریب آن در شرایط بحران ۰/۳ است. این مسئله نشان دهنده آن است که در شرایط بحران با افزایش داراییهایمشهود، بدهی غیرجاری افزایش یافته است. متغیر نسبت نقدینگی در سال ۱۳۹۷ با ایجاد بحران اقتصادی بر روی بدهی بلندمدت با ضریب -۰/۰۲ تاثیر معکوس داشته است. یعنی با افزایش داراییهای جاری، بدهی غیر جاری کاهش یاقته است.

ساختار سرمایه ، بحران مالی، نقدینگی، بدهی