ارائه یک مدل جدید برای تحلیل دینامیکی ژنراتور سنکرون

مدلهای ریاضـی تجهیـزات فیزیکـی، خلاصـه ای از واقعیـت هستند و هدف آن هـا بـه تصـویر کشـیدن ویژگـی هـای مهـم سیستم مورد نظر با دقت و سادگی مناسب است . برای ماشین سنکرون، مدل هایی با درجه پایین کـه از تئـوری محورهـای قائم dq استفاده می کنند، برای پیش بینی رفتار حالت دایمی یـا دینامیکی آنها به کار میرود . درطی سالیان گذشته، مدلهـایی برای نمایش پدیده هایی مرتبط با رفتار مدار توزیع شده 1 سـیم بندی روتور، اشباع مغناطیسی و مسایل مربوط ب ه برجسـتگی روتور پیشنهاد شده است . با یک دقت نظر کلی در همه آنهـا میتوان دریافت که آن ها برروی یـک مسـئله خـاص متمرکـز شده و بنابراین به وسیله آن نیز محدود شدهاند . زمانی که حالات گذرای کمیت های استاتور نظیر جریان، ولتاژ و یا نوسانات الکترومکانیکی روتور را برای بررسـی پایـداری از شبیهسازیها بدست می آوریم، مشاهده می شـود کـه نتـایج بدست آمده با مقادیر واقعی سازگاری مناسـبی نـدارد . از ایـن رو با اصلاحاتی در محور d روتور می تـوان بـه نتـایج بهتـری دست یافت . در این مقاله سعی بر آن است کـه از پارامترهـای مدل درجه دو رایج به م دلی دست یافت که از نظـر دقـت بـه واقعیت نزدیکتر بوده و نیازی به اطلاعات بیشتر ندارد . نتایج بدست آمده با نتایج مدل درجه 4 مقایسه خواهد شد . برای این منظـــور از نـــرم افـــزار MATLAB SIMULINKTOOLBOX . استفاده شده است

Keywords:

مدل ریاضی , ژنراتور سنکرون , تحلیل دینامیکی , محورهای مستقیم و عرضی