صاحبداد رئیسی - کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی

هدف از پژوهش حاضر که از نوع کتابخانه ای می باشد، نقش تعلیم و تربیت در رشد معنوی دانش آموزان است. در راستای کمک به بلوغ فکری، دینی و اخلاقی دانش آموزان، آموزش و پرورش و دست اندرکاران تعلیم و تربیت باید با ایجاد بستر مناسب برای یادگیری آموزش های جدید و متعدد به رشد دانش آموزان کمک کنند. انسان وقتی به یک مرحله از بلوغ فکری و جسمی برسد برای بندگی در درگاه الهی انتخاب می شود و دیگر در عالم بازی و رهایی نیست بلکه یک شرایط متفاوتی دارد و خالق می خواهد با او سخن بگوید و او نیز با خواندن نماز با خداوند نجوا کند. درقرن حاضر، به دلیل بروز و گسترش مشکلات جمعی ازقبیل خشونت، عدم امنیت, تنهایی، احساس درماندگی و بی مقصودی، آرام و قرار ازقلب ها سلب شده است. و چاره ی رفع این بی قراری، معنویت است که منجر به آرامش و افزایش توان آدمی در مقابل چنین مشکلاتی می شود. مزید بر عدم توجه به مشکلات فوق، بعضی از نظام های آموزشی با تاکید بیش از اندازه بر پیشرفت تحصیلی، رقابت و نیازهای بازار، سلامت روحی دانش آموزان را به خطر انداخته اند. در قوانین و اساس نامه های نظام تعلیم و تربیت اغلب کشورهای پیشرفته، در کنار رشد ذهنی، بدنی و فرهنگی، به رشد معنوی نیز اشاره شده است.

تعلیم و تربیت، رشد معنوی، دانش آموز