سهراب منصوری کلکه - ۱- دانشجوی کارشناسی آموزش الهیات دانشگاه فرهنگیان، پردیس شهید رجایی ارومیه

پژوهش حاضر با هدف تاثیر خانواده و مدارس در آموزش مذهبی دانش آموزان انجام شد. تاکید بر محفوظات، تکالیف زیاد، عدم توجه به تفاوت های فردی، وجود کلاس های پرجمعیت، انضباط سخت و زورمدارانه، برنامه درسی و جدول ساعات غیرقابل انعطاف برای فعالیت های کلاس، عدم آشنایی معلمان با ویژگی های دانش آموزان خلاق، روش های تدریس سنتی و مبتنی بر معلم محوری، تاکید زیاد بر نمره دانش آموزان به عنوان ملاک خوب بودن، عدم پذیرش ایده های جدید، شخصیت جدی معلم، استهزاء و طعنه، تحت فشار قراردادن برای همنوایی با دیگران، فرهنگ سکوت در مقابل اظهارنظر معلم، تاکید بر تفکر همگرا به جای تفکر واگرا، عدم تجهیز منابع و امکانات و تکیه بر سطوح اولیه حیطه شناختی. خانواده اساسی ترین رکن در تربیت و یک نهاد طبیعی، فطری، الهی و مهم ترین مکتب تربیت و تکامل انسان ها است و نخستین کانون رشد و آرامش بشری به شمار می آید. خانواده در شکل گیری وجهه نظرها، ارزش ها و باورداشت های افراد نقش اصلی را برعهده دارد، و بر نوع روابطی که فرد با عوامل و نهادهای اجتماعی دیگر دارد، تاثیر می گذارد. بین نگرش مذهبی والدین و تربیت دینی فرزندان و همچنین بین رعایت آداب دینی توسط والدین و تربیت دینی فرزندان رابطه معناداری وجود دارد.

مدرسه، خانواده، آموزش دینی، مدارس، دانش آموزان