رابطه اقتصاد و سیاست در سیره علوی
عنوان مقاله: رابطه اقتصاد و سیاست در سیره علوی
شناسه ملی مقاله: JR_JSAB-9-16_006
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_JSAB-9-16_006
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
یوسف فتحی - دانشیار گروه معارف دانشگاه زنجان
خلاصه مقاله:
یوسف فتحی - دانشیار گروه معارف دانشگاه زنجان
رابطه و تاثیر متقابل اقتصاد و سیاست در اقتصاد سیاسی مطرح می شود. اقتصاد یا جامعه محور یا رانت محور است. دولتی که منابع مالی آن مستقل از جامعه باشد، اقتصاد آن رانتی و حق مالکیت ، قانون و حقوق در آن بی ارزش است. مقاله حاضر با روش تحلیل مضمون، اقتصاد سیاسی را در نهج البلاغه بررسی می کند. یافته های پژوهش نشان می دهد ، که مضامین فراگیر اقتصاد و سیاست در نهج البلاغه در نه شاخص مهم حسن تعامل، اعتماد به خود اظهاری، عدالت اجتماعی، توانایی پرداخت، اصل انتفاع، فشار مالیاتی و سقوط دولت، اقتصاد سالم و پیشرفت (رفاه)، اعتماد اجتماعی و آزادی اقتصادی، قابل شناسایی است. تمام این شاخص ها از مولفه های اقتصاد اجتماع محور است. در دولت علوی احترام به قانون، مالکیت، عدالت، امانتداری، آزادی و پاسخگویی، ارزش، و ظلم، استبداد، تضییع حقوق، حیف و میل اموال، خویشاوند سالاری، حامی پروری و رفتارهای سلیقه ای، اطلاق قدرت و خشونت، ضد ارزش هستند. بر این اساس به نظر می رسد سلامت تشکیلات اداری، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی دوره حکمرانی امام علی(ع) نتیجه مستقیم نوع رابطه ثروت و قدرت و مهار آن دو بوده است.
کلمات کلیدی: اقتصاد در نهج البلاغه, اقتصاد سیاسی در نهج البلاغه, سیاست در نهج البلاغه
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1965355/