سمیه مهاری - ارشد الهیات گرایش فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی
فیصل احمدخواه - کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی دانشگاه بیرجند
نسترن پیرموردی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی
مرتضی ستاری محمودی - کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی

در دنیای امروز که سرعت تغییرات به طور فزاینده ای در حال افزایش است، آموزش و پرورش سنتی که بر پایه انتقال دانش استاتیک بنا شده است، دیگر پاسخگوی نیازهای جامعه پویای امروزی نیست. به همین دلیل، رویکردهای نوینی در آموزش مطرح شده اند که بر یادگیری فعال، مستقل و خودگردان دانش آموزان تاکید دارند. یادگیری خودگردان، فرآیندی است که در آن دانش آموزان به طور فعال در یادگیری خود مشارکت می کنند، مسئولیت پیشرفت خود را بر عهده می گیرند و از استراتژی های یادگیری موثر برای دستیابی به اهداف خود استفاده می کنند. این رویکرد به آموزش، مزایای متعددی برای دانش آموزان به همراه دارد. دانش آموزانی که در یادگیری خود نقش فعال دارند، بیشتر به موضوعات درسی علاقه مند می شوند و انگیزه بیشتری برای یادگیری دارند. یادگیری خودگردان به دانش آموزان کمک می کند تا مهارت های تفکر انتقادی، حل مسئله و تصمیم گیری خود را ارتقا دهند. دانش آموزانی که یاد می گیرند به طور مستقل یاد بگیرند، اعتماد به نفس و استقلال بیشتری در زمینه های مختلف زندگی خود خواهند داشت. یادگیری خودگردان مهارتی اساسی برای موفقیت در دنیای پیچیده و دائما در حال تغییر امروزی است. با وجود مزایای متعدد، ترویج یادگیری خودگردان در نظام آموزش و پرورش با چالش های متعددی روبرو است. بسیاری از معلمان آموزش کافی برای تسهیل یادگیری خودگردان در دانش آموزان خود را ندیده اند. در بسیاری از نظام آموزشی، فرهنگ سنتی آموزش که بر پایه انتقال دانش استاتیک بنا شده است، مانع از ترویج یادگیری خودگردان می شود. در حال حاضر، ارزیابی های مناسبی برای سنجش میزان یادگیری خودگردان دانش آموزان وجود ندارد. ترویج یادگیری خودگردان در نظام آموزش و پرورش از اهمیت و ضرورت بالایی برخوردار است. با توجه به مزایای متعددی که این رویکرد به آموزش دارد، ترویج آن می تواند به ارتقای کیفیت آموزش و پرورش و آماده کردن دانش آموزان برای موفقیت در دنیای پیچیده و دائما در حال تغییر امروزی کمک کند. علاوه بر این، در دنیای امروز که اطلاعات به سرعت در حال گسترش است، دیگر امکان آموزش تمام دانش مورد نیاز دانش آموزان به آنها در مدرسه وجود ندارد. به همین دلیل، یادگیری خودگردان به عنوان مهارتی اساسی برای موفقیت در دنیای امروزی تلقی می شود. دانش آموزانی که یاد می گیرند به طور مستقل یاد بگیرند، می توانند در آینده به طور مداوم دانش خود را ارتقا داده و با چالش های جدید سازگار شوند. با توجه به اهمیت و ضرورت ترویج یادگیری خودگردان در نظام آموزش و پرورش، این مقاله به بررسی موانع و عوامل تسهیل کننده این رویکرد به آموزش می پردازد.

یادگیری خودگردان، نظام آموزشی، چالش ها، فرصت ها، معلم، دانش آموز.