CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

«آسیب پذیری اجتماعی» شهروندان اصفهانی در مواجهه با اپیدمی کووید ۱۹: یک مطالعه ترکیبی

عنوان مقاله: «آسیب پذیری اجتماعی» شهروندان اصفهانی در مواجهه با اپیدمی کووید ۱۹: یک مطالعه ترکیبی
شناسه ملی مقاله: JR_JASUI-35-1_001
منتشر شده در در سال 1403
مشخصات نویسندگان مقاله:

زهرا ماهر - استادیار، گروه علوم اجتماعی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
زهرا ذاکری نصرآبادی - استادیار، گروه علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

خلاصه مقاله:
اپیدمی کووید ۱۹، عصر حاضر را با مخاطراتی جدید و دامن گستر مواجه کرده است. پژوهش حاضر، ابتدا تجربه زیسته شهروندان اصفهانی از آسیب‎‎‍پذیری دوران کرونا را واکاوی میکند و سپس میزان آسیب پذیری گروه های مختلف اجتماعی را در جامعه آماری کل شهروندان اصفهانی می سنجد. پژوهش حاضر، از نظر روش شناسی یک تحقیق ترکیبی از نوع متوالی کیفی-کمی است. روش کیفی از نوع پدیدارشناسی است. بر این اساس با استفاده از تکنیک نمونه گیری هدفمند[۱] ، تعداد ۳۰ نفر از افرادی انتخاب شدند که به اقتضای شرایط خویش، تجربه آسیب‎دیدگی بیشتری از کروناویروس داشتند . مصاحبه ها از نوع نیمه ساختاریافته بود. پس از پیاده سازی مصاحبه ها و تبدیل گفت وگوها به متن، داده ها با استفاده از روش تحلیل داده کولایزی[۲] کدگذاری و تفسیر شد. در بخش کمی، با انجام تحقیق پیمایشی، میزان «آسیب پذیری شهروندان اصفهانی از مواجهه با کرونا» بر نمونه‎ای معرف از کل شهروندان ۱۹ تا ۶۴ ساله شهر اصفهان، سنجش شد. با استفاده از فرمول کوکران و شیوه نمونه گیری سهمیه‎ای، ۴۸۳ نفر از شهروندان مطالعه شدند. نتایج بخش کیفی نشان داد شهروندان اصفهانی طی زندگی در شرایط کرونایی و برهمکنشی‎های اجتماعی با این شرایط، آسیب‎های مختلفی را تجربه‎ کرده‎اند که در پنج مقوله آسیب های اقتصادی، فرهنگی، آموزشی، اجتماعی و نهادی قرار گرفته اند. نتایج آزمون فرضیات نشان داد در آسیب‎‍های اقتصادی، شغلی و اجتماعی، میانگین نمرات پاسخگویان از حد متوسط نرمال پایین تر است و گویای آن است که شهروندان اصفهانی از لحاظ اقتصادی و اجتماعی آسیب پذیری کمتری داشته اند، اما در حوزه آسیب‎های فرهنگی، نهادی و آموزشی، میانگین نمرات پاسخگویان بالاتر از حد متوسط نرمال است. میزان آسیب‎پذیری در ابعاد اقتصادی، فرهنگی و آموزشی، در بین طبقات مختلف اجتماعی به گونه‎‍ای معنادار متفاوت است، اما در دیگر ابعاد تفاوت معناداری در بین طبقات مختلف اجتماعی وجود ندارد. بنابراین، آسیب‎پذیری شهروندان اصفهانی از شرایط همه گیری کرونا، ناشی از فقدان نظام منسجم و کارآمد مدیریت بحران‎ در کشور، بیشتر از نوع فرهنگی و نهادی است، حال آنکه در سطوح اجتماعی و اقتصادی توانسته اند خود را با شرایط اپیدمی سازگار کنند. این نتایج تلویحات کاربردی در تدوین مداخلات برای بحران های کنونی و آینده کلان شهر اصفهان و چه بسا جامعه ایران خواهد داشت. [۱]. Purposive sampling[۲]. Colaizzi’s method of data analysis

کلمات کلیدی:
اپیدمی کووید ۱۹, آسیب شناسی, برساخت اجتماعی مخاطره, روش تحقیق ترکیبی

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1965765/