صالح نبی حمدامین - دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز
عزیز جوانپور هروی - دانشگاه آزاد اسلامی تبریز
حسین نوروزی تیمورلویی - دانشگاه آزاد اسلامی تبریز

پژوهش حاضر با هدف بررسی درجات زینت آسمان بین قرآن کریم و علم اخترشناسی به نگارش درآمده است. پژوهش به لحاظ ماهیت کیفی و به لحاظ روش، توصیفی تحلیلی می باشد که به صورت کتابخانه ای (اسنادی) گردآوری شده است. یافته ها حاکی از آنست که زینت آسمان بهره های زیادی مانند هدایت در زمین و دریا، تعیین جهات ویژه و ماهیانه های خورشیدی و فصلهای سال دارد. تنوع رنگ ستارگان نشان دهنده تفاوت درجه طلوع و غروب آنهاست و رنگ زینت آسمان با استفاده از سیارات، ستارگان و منزلگاهها و قوانین آن، درجه نزدیکی و دوری از زمین را مشخص می کند؛ نزدیکترین به زمین، کمترین درجه ظاهر شدن را دارد و هرچه کمتر درجه ظاهر شود، نشانه نزدیک بودن به زمین است و بالعکس. همچنین، اندازه ستاره ها در درجه ظاهر شدن آن تاثیر دارد و ستاره-های بزرگتر زودتر ظاهر می شوند. علاوه بر این، موقعیت ماه، نور آن را مشخص می کند و هرچه ماه از زمین دورتر شود، نور آن افزایش می یابد و بالعکس. می توان گفت، قرآن کریم اسبقیت خود را پیش از حقایق علمی ثابت (مفاهیم علمی و اخترشناسی) درباره زینت آسمان و تطابق زمانی آنها با معیارهای فیزیکی معاصر، تایید کرده است.

درجات، زینت آسمان، ستارگان و سیارات، قرآن کریم، اخترشناسی.