رضوان محمدی - دانشجوی دکتری فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه شیراز
امیر فرخنده - دانشجوی دکتری فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه شیراز

قرن بیست و یکم آنقدر تحولات خاص داشته که مرزهای تربیت نهادی مدرن را شکسته و فضای تربیت را متفاوت کیردهاست، و ما اکنون برای این فضای جدید تربیتی، نیاز به شکل جدیدی از تربیت داریم، که متناسب با زیست قرن بیست ویکم و نیازهای فراگیران آن باشد. داشتن چنین تعلیم و تربیتی نیازمند این نیست که آموزش سنتی را مانع بیدانیم یا حتیآن را کنار بگذاریم بلکه بهترین های آموزش سنتی میتوانند با بهترین های فناوری های پیشرفته ترکیب شده و یک ترکیبقدرتمند را بسازند. نظریه های رفتارگرایی که در نیمه اول قرن بیستم به عنوان پادایم غالب بودند، از این ترکیب عقبنمانده و توانستن در عصر دیجیتال دوباره به فضای تاثیرگذاری تربیتی برگردند اما هنوز پژوهش های پراکنده و محدودی دراین زمینه صورت گرفته است که به طور خاص بر اهداف، مبانی و اصول تعلیم و تربیت رفتارگرا در عصر دیجیتال تمرکزنداشته است که در این مقاله ما اهداف، مبانی و اصول تعلیم و تربیت در عصر دیجیتال مبتنی بر دیدگاه رفتارگرایی را تبیینمیکنیم. برای دستیابی به این هدف، ما اهداف، مبانی و اصول دیدگاه شرطی سازی کنشگر اسکینر را به روش استنتاجیتعیین کردیم و سپس به کمک تحلیل فلسفی به تبیین آنان در عصر دیجیتال پرداختیم. ما اصلاح رفتار، شکل دادن رفتار وشکل گیری شخصیت مطلوب را به عنوان اهداف رفتارگرایی در عصر دیجیتال، رفتارگرایی ماشینی، مهندسی رفتار، رفتاردیجیتال و اندازه گیری و نظارت برنامه ای بر رفتار را به عنوان مبانی رفتارگرایی در عصر دیجیتال و گیمیفیکیشن، یادگیریالکترونیکی مبتنی بر پاداش و تنبیه، بهره گیری از فناوری هوش مصنوعی وسیستم آموزشی هوشمند برای مهارت آموزیمداوم، تقویت، شرطی سازی، تعمیم و خاموشی را به عنوان اصول رفتارگرایی در عصر دیجیتال تبیین کردیم.

رفتارگرایی در عصر دیجیتال، شرطی سازی کنشگر اسکینر در عصر دیجیتال، اهداف، مبانی و اصول تربیت در عصر دیجیتال