پری ابراهیمی - کارشناسی ارشد ، گروه معماری ، واحد ارم ، دانشگاه غیرانتفاعی ، فارس ، ایران

با افزایش جمعیت ایران و تغییر روش زندگی مردم، خانه های سنتی دیگر نمی توانند پاسخ گوی نیاز ساکنین باشند وبرای جلوگیری از رشد افقی شهرها نیاز بوده است که خانه ها به ارتفاع برده شوند. اما در این میان ساخت و سازها جدیدبا ورود مدرنیته به ایران دارای تحولات بسیاری شدند که نه با اقلیم ایران سازگار است و نه با فرهنگ آن. بلند مرتبهسازی اگرچه باعث حفظ زمین های کشاورزی و عدم گسترش شهرها می شود ولی دارای معضلات خاص خود می باشدو امروزه با گسترش رو به رشد بلند مرتبه سازی الزام است تا با نگاهی عمیق تر به این موضوع پرداخته شود. جدا شدنفضای سکونت یا کار انسان ها از زمین و استقرار در ارتفاع، مشکل کمبود زمین در شهرهای بزرگ را حیییل می کند؛ اماانسان را از طبیعت و زمین دور می کند. این دوری پایدارنیست و خیلی زود انسان برج نشین به جستجوی گم گشتهخود می پردازد. سکنه ساختمان های بلند، علی رغم داشتن آخرین امکانات امیروزه، زندگی دریک خانه دارای حیاط وباغچه را آرزو می کنند، حتی اگر این خانه قدیمی و فرسوده باشد. از این رو احیای حیاط در ارتفاع به ساکنین وکاربران آسمان خراش ها امکان برقراری ارتباط از فضاهای محصور داخلی با محیط بیرون و بهره گیری از چشماندازهای زیبای در ارتفاع را فراهم می نماید. احیای حیاط در ساختمان های بلند باعث می شود که به کمک آن نورخورشید و هوای تازه را به درون خانه راه داد و مکانی آرامش بخش و رویایی، فضایی جذاب و سرگرم کننده برایهمنشینی دوستان و خانواده، باغچه کوچک، نشستن و لذت بردن از نسیم عصرگاهی و استراحت کردن باشد. در اینمقاله سعی بر آن شده است تا معماری مدرن امروز در کشور را با الگوی سنتی ایران پیوند دهد. روش تحقیق در اینپژوهش به لحاظ هدف، پژوهشی است کاربردی و به لحاظ ماهیتی،پژوهشی توصیفی_تحلیلی می باشد. همچنین برایتجزیه و تحلیل این اطلاعات از روش کمی و کیفی و نیز جمع آوری اطلاعات با استفاده از داده های حاصل از روش هایکتابخانه ای انجام شده است.

ساختمان های بلند، حیاط، احیای حیاط در طبقات، بالکن، منظر شهری