مرضیه موسوی - دانشجوی کارشناسی ارشد ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه کشاورزی و منابع طب
بهمن خسروی پور - عضوهیات علمی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان

کوچک بودن و پراکندگی زمین های کشاورزی در موارد بسیاری برای استفاده از فنون کشاورزی و تجهیز امور زیربنایی و به کارگیری ماشین آلات و استفاده از منابع با بازدهی مناسب محدودیت هایی را پدید آورده است. با توجه به نقش استراتژیک بخش کشاورزی در تآمین نیازهایغذایی جامعه و توسعه ملی،ضرورت ایجاد تحولات بنیادی و همه جانبه را در ساختار کشاورزی از طریق شناخت نظامهای بهره برداری مناسب درچارچوب یک برنامه ریزی علمی بلندمدت پدید آورده است. و برنامه ریزی و سیاست گذاری جهت توسعه نظام بهره برداری کشاورزی باید مبتنی بر افزایش تولید از طریق افزایش عملکرد در واحدسطح بدون آسیب رسانی به محیط زیست صورت گیرد. بهبود تولید کشاورزی از طریق اصلاحنظام های بهره برداری در راستای اصول کشاورزی پایدار امکان پذیر است. تعاونی های تولید روستایی به عنوان یکی از انواع نظام های بهرهبرداری با هدف یکپارچه سازی اراضی زارعان عضو تعاونی تولید، افزایش تولید و رضامندی ، می توانند در راستای فراهم کردن مناسبترین شرایطبرای استفاده بهینه از منابع و جلب مشارکت بهره برداران، فراهم ساختن زمینه های پذیرش فن آوری و جلب سرمایه در بخش کشاورزی را به عهده گرفته و مسائل و مشکلات حرفه ای کشاورزان در حوزه های اقتصادی و اجتماعی را از طریق همیاری و اشتراک مساعی حل نمایند. مقاله حاضر که به روش کتابخانه ای و بررسی منابع مکتوب تدوین شده، تلاش دارد ضمن تبیین نقش تعاونی های تولید در فرآیند توسعه روستایی، موانع و عوامل مؤثر بر موفقیت تعاونی ها تولید روستایی را شناسایی کرده و در جهت رفع موانع و پایدارسازی موفقیت تعاونی ها راهکارهایی را ارائه نماید .

تعاونی، تعاونی تولید روستایی، نظام های بهره برداری، یکپارچه سازی اراضی