رویا جوکار - دانش آموخته کارشناسی ارشد الهیات و معارف اسلامی - فقه و حقوق اسلامی، دانشگاه پیام نور مرکز بوشهر، بوشهر، ایران

یکی از مقوله های مهمی که در قانون اساسی کشورهای اسلامی مورد توجه روسا و قانون گذاران قرار گرفته مسئله دین و جایگاه آن می باشد. قرن های متمادی مقررات کلیسا، هم دین و شریعت بوده و هم حقوق. همان وضعیتی که قبل از مشروطه ایران می توان شاهد آن بود. سعی قانون گذاران نیز این بوده که تا حد ممکن راه حل معضلات اجتماعی را از درون نظام شرعی پیدا نموده و به صورت قانون جلوه دهند. همچنان که قضات و حقوقدانان نیز در عمل به فقه وفادار مانده و کم نیستند؛ مواردی که احکام فقهی در آراء انعکاس یافته است. حتی دکترین حقوقی نیز در مواردی برای تفسیر و شرح مواد قانونی به دامان فقه پناه آورده است. با این وجود بخشی از قواعد حقوقی ما از فقه فاصله گرفته و از حقوق فرانسه و بعضا سوئیس اقتباس شده است. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران که برآمده از نگاه حداکثری به حاکمیت دین در عرصه های مختلف اجتماعی و سیاسی است، با نگاه حداکثری به قلمرو دین، در صدد جاری ساختن اراده خداوند در کلیه شئونات زندگی جامعه دینی ایران است.

حقوق، فقه، قانون اساسی، جمهوری اسلامی ایران