قدسیه اکبری - عضو هیات علمی دانشگاه سیستان و بلوچستان، ایران

بشر برای رسیدن به سعادت، نیاز به وحی دارد و وحی درصورتی مفید است که مصون از خطای سهوی، عمدی و نسیان باشد؛ از طرفی، در مراحل ارسال، دریافت و تبلیغ وحی احتمالات زیادی وجود دارد که خطای عمدی یا سهوی رخ داده باشد؛ چه از طرف خداوند در ارسال و دریافت به فرشته وحی، و چه در ابلاغ به رسول و تاثیر شیطان، در طی مسیر و در نهایت، خطای پیامبر در دریافت وتلقی وحی یا ابلاغ آن به مردم و یا مدل به آن. نوشتار حاضر با استناد به آیات قرآن، تنها به بررسی این احتمال می پردازد که آیا قوای نفسانی و خصلت بشر بودن پیامبر در تغییر عمدی یا سهوی، در دریافت و ابلاغ وحی تاثیرگذار است و در نهایت بدین نتیجه می انجامد که این احتمال هم از جانب پیامبر به دلیل مقام نبوت، عصمت و علم غیب و هم به تاییدات الهی از جمله وعده قطعی بر حفظ و وجود رصد و نیز اهداف ارسال رسل منتفی است.

وحی، عصمت، خیال و وهم، پیامبر(ص)