محمد تاج بخش - دانشجوی دکتری، رشته مدیریت دولتی گرایش مدیریت تطبیقی و توسعه، دانشگاه علامه طباطبایی تهران

شواهد جهانی نشان می دهد که مشارکت شهروندان در فرآیند های تصمیم گیری، منجر به توسعه شهری عادلانهتر و فراگیرتر می شود، زیرا امکان در نظر گرفتن دیدگاه ها و نیاز های متنوع را فراهم می کند. این به نوبه خودمی تواند منجر به بهبود دسترسی به منابع، خدمات و فرصت ها برای جوامع حاشیه نشین و همچنین افزایشانسجام اجتماعی و اعتماد به نهادهای محلی شود. با این حال، اثربخشی مشارکت شهروندان به عوامل مختلفیمانند ماهیت و دامنه مشارکت، سطح منابع و حمایت های ارائه شده به شهروندان و زمینه نهادی که در آنصورت می گیرد، بستگی دارد. بنابراین، اطمینان از اینکه مشارکت شهروندان برای همه اعضای جامعه معنادار،فراگیر و توانمند است، ضروری است. مقاله حاضر با رویکرد توصیفی و با استفاده از ابزار مطالعه کتابخانه ای، به این مهم پرداخته است که نهاد مشارکت شهروندان در اداره امور محلی ایران در طول گذر تاریخ دستخوش چه تحولاتی بوده، نوع و ابعاد مشارکت چیست و در آخر مشارکت شهروندی چگونه می تواند بر تحقق عدالت شهری در شهر های ما اثرگذار باشد. نتایج مطالعات نشان می دهد که مشارکت شهروندان در برنامه ریزی وحکمروایی شهری، به تحقق عدالت شهری کمک شایانی می کند

برنامه ریزی شهروند محور، حکمرانی شهروند محور، مدیریت شهری، عدالت شهری، مشارکت شهروندی