زهره رحیمی اهر - استادیار، دانشکده فنی و مهندسی، گروه مهندسی شیمی، دانشگاه ولایت

شیرین کردن آب دریا یکی از مهمترین فرآیندها برای جبران تقاضای آب در جهان است. طراحی سامانه آب شیرین کن در مقیاس خانگی و نیمه صنعتی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. چراکه این سامانه ها قابلیت نصب در نقاط دورافتاده را نیز دارند. شیرین سازی آب به روش رطوبت زنی-رطوبت گیری (HDH) یکی از سامانه های رایج در مقیاس نامبرده است که با عملیات رطوبت زنی در خلاء عملکرد آن بهبود می یابد. این مطالعه بهره وری یک سامانه آب شیرین کن سه مرحله ای رطوبت زنی تحت خلاء-رطوبت گیری (VHDH) را با یک سامانه VHDH تک مرحله ای با استفاده از شبیه ساز اسپن هایسیس مقایسه می کند. نتایج با داده های آزمایشگاهی ارزیابی و صحت سنجی شدند.نتایج نشان می دهد که رطوبت زنی چند مرحله ای در شرایط فشار زیر اتمسفر، نسبت به فرآیند رطوبت زنی تک مرحله ای برتری قابل توجهی از بابت نرخ شیرین سازی آب دارد. بهبود %۸۶ رطوبت مطلق هوای خروجی از رطوبت زن این مورد را تایید کرد. بالاترین نرخ شیرین سازی آب ۷۱/۳ کیلوگرم در ساعت برای سامانه رطوبت زنی تحت خلاء سه مرحله ای بود. کاهش فشار رطوبت زن ها و افزایش دمای آب ورودی به رطوبت زن عملکرد سامانه را به طور قابل توجهی در مقایسه با افزایش دمای هوا و کاهش مقدار شوری آب خوراک بهبود بخشید. نقطه بهینه ای برای نسبت دبی جرمی آب به هوا نیز تعیین شد و این نسبت ۲ گزارش گردید.

آب شیرین کن،رطوبت زنی،رطوبت گیری،نرخ شیرین سازی،،VHDH