هانیه امیدی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی کامپیوتر ، دانشکده فنی دانشگاه گیلان
رضا ابراهیمی آتانی - دانشیار،گروه مهندسی کامپیوتر،دانشگاه گیلان

شبکه های بین خودرویی، نسل جدیدی از شبکه های سیار هستند، در این شبکه ها وسایل نقلیه در حال حرکت نقش گره های متحرک را دارند. امروزه انتظار داریم که وسایل نقلیه جدید در توسعه سریع سیستم-های حمل و نقل هوشمند(ITS) مشارکت داشته باشند. شبکه ad hoc وسایل نقلیه (VANET) تجهیزات اساسی مورد استفاده برای ITS با توپولوژی سریع و پویا را فراهم کرده است؛ اما افزایش تعداد وسایل نقلیه متصل در شبکه و نیاز به دسترسی و پردازش بی درنگ داده ها، تقاضای فزاینده ای برای تبدیل VANET-های واقعی به اینترنت خودرویی (IoV) برای دستیابی به یک سیستم حمل و نقل موثر و هوشمند در آینده ایجاد کرده است. تغییرات سریع توپولوژی شبکه، چالش بزرگی در مسیریابی محسوب می شود؛ متاسفانه، وسایل نقلیه نمی توانند هنگام مواجه شدن با محیط پویا بهینه ترین سیاست مسیریابی را انتخاب کنند. بنابراین در این پژوهش، با توجه به مشکلات و چالش هایی که برای مسیریابی بین خودرو ها وجود دارد، به-دنبال روش جدیدی برای مسیریابی هستیم، در این روش ابتدا برای سادگی ارزیابی مقیاس شبکه، شبکه را به نواحی کوچکتر به صورت بازگشتی تقسیم می کنیم و استراتژی مسیریابی را در هر ناحیه اعمال می کنیم، برای ارزیابی هر ناحیه وزن بخش جاده ای را با توجه به میزان تاخیر در رسیدن بسته از مبدا به مقصد و همچنین در نظر گرفتن جهت حرکت خودروها محاسبه می کنیم و در انتها مسیر با وزن کمتر به عنوان مسیر مطلوب انتخاب می شود. برای شبیه سازی سناریو مسیریابی و تحرک وسایل نقلیه از SUMO استفاده می-کنیم و در ادامه نتایج شبیه سازی در نرم افزار MATLAB مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج شبیه سازی نشان می دهد که عملکرد شبکه با پروتکل پیشنهادی، از نظر میانگین تاخیر انتها به انتها، نرخ تحویل بسته و سربار ارتباطی به میزان قابل توجهی بهبود پیدا کرده است.

شبکه اینترنت خودرویی،IoV،پروتکل مسیریابی،توپولوژی پویا،سیستم حمل و نقل هوشمند،تاخیر