فاطمه آقاملاپور - فرهنگی آموزش و پرورش

سابقه روش ها و فنون تدریس احتمالا به قدمت تاریخ تعلیم و تربیت بشر است؛ اما سابقه کلاسیک روش ها و فنون تدریس سال های ۴۷۰-۳۹۹ قبل از میلاد مسیح برمی گردد. سقراط با روش ابداعی خود، از راه پرسش و پاسخ و مبادله می کوشید تا سهل و خطای شاگردان خود را از نهان آنان بزداید و آنان را به کشف حقایق رهنمون سازد و روش سقراط جنبه دیالکتیکی استقرایی، روان کاوانه و اکتشافی داشت. دومین روش تدریس در تاریخ تعلیم و تربیت به الگوی سوعی مربوط می شود که مبنای روش های کلاسیک تدریس در بسیاری از مدارس و دانشکده های کشورهای غربی در عصر حاضر قرار گرفته است این روش ماهیت انسان گرایانه داشت. در روش آموزش پس سوعیان از رقابت سازنده بین شاگردان و طرح متنوع تدریس استفاده می شد. سومین روش و فنون تدریس به روش یا الگوی رشد شخصی مربوط می شود در هدف های کلی الگوی رشد شخصیت، بیشتر بر رفتار هوشمندانه، عزت نفس و خودیسندگی افراد تاکید می شود تا کسب دانش ها و مهارت های ویژه. در این روش معلمان می بایست به گونه ای دانش-آموزان را آموزش دهند که در آنان احساس غرور و رضایت به وجود آورند.

پرسشگری، تعلیم، تربیت