مهناز حاتمی فرد - دانشجوی دکتری ژنتیک و به نژادی گیاهی، گروه علوم زراعی و اصلاح نباتات، دانشکده فناوری کشاورزی ابوریحان ، دانشگاه تهران،تهران، ایران
حسین رامشینی - دانشیار گروه علوم زراعی و اصلاح نباتات، دانشکده فناوری کشاورزی ابوریحان ، دانشگاه تهران، تهران، ایران
محمود لطفی - دانشیار گروه علوم باغبانی، دانشکده فناوری کشاورزی ابوریحان ، دانشگاه تهران، تهران، ایران

گوجه فرنگی گیاهی است که از نظر عملکرد تنوع ژنتیکی زیادی دارد و گزینش براساس صفت عملکرد و اجزای آن می تواند باعث تسریع در برنامه های به نژادی به منظور تولید ارقام پرعملکرد شود. این مطالعه به منظور ارزیابی عملکرد و اجزای آن روی ۶۵۰ این نسل ششم به همراه پنج رقم شاهد؛ ۸۳۲۰, Brivio, Matin و Bedero در بهار و تابستان ۱۴۰۱ به صورت آگمنت بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی انجام شد . ضرایب تغییرات فنوتیپی و مقادیر بیشینه و کمینه صفات مورد بررسی نشان داد که تنوع باایی برای این صفات در بین این های این مطالعه وجود داشته، بنابراین امکان گزینش با کارایی باا در بین این مواد ژنتیکی برای به نژادگران فراهم می باشد. در بین این های مورد مطالعه، این های شماره ۲۴۲، ۴۹۵، ۱۷ و ۸۵ با عملکرد باای ۶ کیلوگرم در بوته نسبت به این های دیگر و ارقام شاهد برتری داشتند. صفات درصد آفتاب سوختگی، کاسبرگ باقیمانده روی میوه و تعداد حفره کمترین اثر پذیری را از محیط داشتند و بیشترین واریانس ژنتیکی را دارا بودند . همچنین تجزیه به مولفه های اصلی براساس صفات مورفولوژیک نشان داد که دو مولفه اصلی اول، در مجموع ۶۷/۳۶ درصد از تنوع فنوتیپی کل در بین داده ها را توجیه کردند و صفات تعداد میوه در هر بوته، عملکرد تک بوته، تعداد گلآذین در هر بوته، زمان برداشت و تعداد میوه در هر گل آذین بیشترین سهم را در مولفه های اول و دوم داشتند.

آماره های توصیفی، تجزیه به مولفه های اصلی، گوجه فرنگی، وراثت پذیری