اسماء مهاجری - آموزگار مقطع ابتدایی/آموزش و پرورش درگز/خراسان رضوی

فلسفه ی تعلیم وتربیت اسلامی تجسم کننده ی انسان نمونه ای است که تعلیم وتربیت اسلامی انتظار دارد، در پرتو رابطه ی انسان با خالق،هستی، انسان های دیگر،دنیا وآخرت ساخته شود. بنیانگذار این فلسفه،ابونصرفارابی است که افرادی همچون ابن سینا و ابن خلدون در این مسیرگام برداشته اند. هدف غائی تعلیم و تربیت اسلامی عبارت است از:تسهیل سیر صعودی و استکمالی انسان به سوی حالت کمالی است که در خلقتش مقد۶ر شده است. پس این تعلیم وتربیت باید در چهار حوزه صورت بگیرد: تعلیم وتربیت فرد درارتباط با مبدا آفرینش تعلیم وتربیت فرد درارتباط باخویشتن تعلیم وتربیت فرد درارتباط با جامعه ی بشری تعلیم وتربیت فرد درارتباط باعالم طبیعت. با توجه به آنچه درباره ی معنای » فلسفه ی تعلیم و تربیت« آوردیم، ما در این نوشتار تعبیر » فلسفه ی تعلیم و تربیت اسلامی« را به عنوان علمی درجه ی دوم و ناظر به علمی دیگر به کار می بریم. براین اساس، فلسفه ی تعلیم و تربیت اسلامی دانشی است که ضمن تحلیل مهمترین کلید واژه های به کار رفته در تعلیم و تربیت اسلامی، مبانی مختلف آن را ( اعم از مبانی معرفت شناختی، هستی شناختی، الهیاتی، انسان شناختی و ارزش شناختی) می کاود و نیز اهداف تعلیم و تربیت اسلامی، اصول، ساحت ها و مراحل، عوامل و موانع، و روش های آن و رابطه ی آنها را با یکدیگر بررسی می کند. این تحقیق به روش توصیفی و کتابخانه ای و با مطالعه کتب علما و دانشمندان اسلامی و با هدف تبین فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی انجام شده است. در این نوشته سعی برآن شده است که محتوای نظام تعلیم وتربیت اسلامی در حدوسع مورد بررسی قرار گیرد وموانع گسترش این نظام الهی بیان شود. امید است که روزی اجرای کامل این نظام در کشورهای اسلامی به ویژه در کشورایران اسلامی محقق شود.

فلسفه, تعلیم, تربیت, اسلامی, انسان