فریبا علی داداشی

یکی از فعالیت های هر نظام آموزشی مسئله یاددهی و یادگیری است . اگر مسئله یاددهی و یادگیری در نظام آموزشی را به صورت فرایند و خطی نگاه کنیم ، عملی است که از یک نقطه شروع می شود و پس از طی مسیری ، به هدف نهایی از پیش تعیین شده خود می رسد. به طور طبیعی ، به منظور حصول نتیجه که همان عمل تربیت است ، باید طرحی کشیده شود و یک سلسله از عوامل و عناصر، دقیقا مانند اجزای یک سیستم ، دست به دست هم بدهند و نقش هر عنصر تفکیک و معلوم شود؛ یعنی ، بدون طراحی و نقشه عمل ، نمی توان فعالیت تربیتی را آغاز کرد. آن علمی که به این مجموعه عناصر سروسامان می دهد و نقشه این راه محسوب می شود، علم برنامه درسی است .همانطور که هیچ طرحی بدون مبنا، اصل و روش معنادار نیست ، طراحی برنامه درسی تربیت اخلاقی هم که موضوع آن انسان است ، بدون توجه به این ارکان سه گانه امکان پذیر نیست . این مقاله بارویکردی توصیفی _تحلیلی وباستفاده از روش کتابخانه ای به بررسی وتبیین ویژگی های برنامه درسی مبتنی بر تربیت اخلاقی براساس نظرات علامه مصباح می باشد.

یاد دهی ویادگیری ،برنامه درسی ،تربیت اخلاقی