ریحانه دهقان زاده - کارشناسی گفتار درمانی، دانشگاه سلامت اجتماعی و توانبخشی تهران
معصومه ملک خواهی - کارشناسی حقوق، دانشگاه پیام نور
آرزوسادات اسماعیل آبادی - کارشناسی علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور
زهرا حاکم آبادی - کارشناسی جغرافیا، دانشگاه پیام نور

این مقاله به بررسی عمیق بی رمقی معلمان از دیدگاههای روانشناختی و جامعه شناختی می پردازد. با استفاده از روشهای تحقیق کیفی و تجزیه و تحلیل دادههای کتابخانه ای ، ما به اکتشاف عوامل متعددی که می توانند به بی رمقی معلمان منجر شوند، می پردازیم . این عوامل شامل مولفه های فردی مانند استرس شغلی ، فشارهای روانی و انتظارات نامعقول، همچنین عوامل جمعیتی و سازمانی مانند سیاست های آموزشی ، محیط کار و روابط بین فردی است . مقاله همچنین به بررسی اینکه چه گروههایی از معلمان بیشتر در معرض خطر بی رمقی قرار دارند، می پردازد و نشان می دهد که چگونه عواملی مانند سن ، جنسیت ، سابقه تدریس و میزان تحصیلات می توانند در میزان بی رمقی تاثیرگذار باشند. این تحقیق به ارائه راهکارهایی برای مقابله با بی رمقی معلمان می پردازد، از جمله توسعه برنامه های حمایتی ، افزایش آگاهی و مهارتهای مدیریت استرس، و ایجاد فرهنگ سازمانی مثبت . در نهایت ، مقاله به اهمیت توجه به سلامت روانی معلمان به عنوان یک جزء حیاتی در بهبود کیفیت آموزش و پرورش تاکید می کند.

بی انگیزگی معلمان، آموزش و پرورش، دانش آموزان، مدیران آموزشی