ندا گلستانه - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت
نادر شهامت - استادیار گروه مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت

یشرفت پرشتاب فناوری های محاسباتی ، پیاده سازی برنامه های هوش مصنوعی در آموزش و پرورش را ساده کرده است . هوش مصنوعی در آموزش و پرورش به استفاده از فناوری های هوش مصنوعی یا برنامه های کاربردی در محیط های آموزشی برای تسهیل آموزش، یادگیری و تصمیم گیری اشاره دارد. با کمک فناوری هوش مصنوعی ، که هوش انسان را برای استنباط، قضاوت وپیش بینی شبیه سازی میکند، سیستمهای رایانه ای میتوانند راهنمایی ، پشتیبانی یا بازخوردهای شخصی را برای دانش آموزان، معلمان و سیاستگذاران در تصمیم گیری ارائه دهند. اگرچه هوش مصنوعی در آموزش و پرورش،به عنوان یک موضوع پژوهشی در زمینه رایانه و آموزش شناخته شده است ، ماهیت بین رشته ای آن یک چالش منحصر به فرد برای پژوهشگران با زمینه های علمی گوناگون است . پژوهش بنیادی حاضر، با استفاده از روش کتابخانه ای انجام شده و ماهیت علمی ترویجی دارد.امروزه میتوان با غرق کردن دانش اموزان در واقعیت مجازی ، تجربه واقعی در اموزش ایجاد کرد و با شبیه سازی موقعیتهای سخت و پیچیده، فرصتهای بیشتری را برای یادگیری دانش اموزان به وجود آورد. علاوه بر این واقعیت افزوده نیز با قرار دادن اشیا مجازی درون محیط های واقعی توانسته است نقش موثری در فرایند اموزش علوم مختلف مانند پزشکی ، جغرافیا، معماری ، باستان شناسی و...داشته باشد .عناصر واقعیت افزوده به کمک صدا، ویدئو، گرافیکی اداده های GPS به دنیای واقعی افزوده میشوند. به همین دلیل می توان از واقعیت افزوده برای افزایش انگیزه دانش اموزان، ارزیابی میزان یادگیری دانش اموزان ، حمایت از دانش اموزان کم توان ذهنی ، توضیح و تفسیر مطالب درسی به همراه سرگرمی ، محتویات گرافیکی و تعامل بیشتر دانش آموزان استفاده کرد.در این مقاله با بررسی روش های سنتی به این نتیجه رسیدیم که پیاده سازی این روش های سنتی مشکل بوده و با هزینه و خطاهای زیاد همراه هستند، در حالی که روشهای واقعیت مجازی و واقعیت افزوده دارای دقت بالا در ارزشیابی و همراه با تولید محتواهای مناسب هستند.

آموزش، هوش مصنوعی ، سیاست گذاری ، تعلیم و تربیت .