سهیلا رحیمی دهگلان - کارشناسی ارشد توسعه اجتماعی ، دانشگاه تهراندبیر آموزش و پرورش منطقه سریش آباد

پداگوژی اسلامی برخاسته از مبانی فلسفی تعلیم و تربیت دینی است و مهم ترین اصول نظری آن را می توان: تربیت خدامحور، بندگی و خشوع در برابر پروردگار، توجه به نیازهای یادگیرنده، حضور در متن زندگی و تاکید بر رشد اجتماعی ، توجه به فرد و ارزیابی مسئولیت ها و فعالیت ها، عمل گرایی ، رعایت اعتدال، حفظ توازن و نظارت بر فعالیت های یادگیرنده دانست . پژوهش حاضر با تکیه بر اصول تعلیم و تربیت در اسلام و با هدف طرح مبانی نظری و شیوههای عملی آموزش و پرورش اسلامی ، از رهگذر تعریف مبانی نظری برجسته در تعلیم و تربیت دینی شامل : هستی شناسی ، انسانشناسی ، شناخت شناسی و ارزش شناسی به ، تدوین پداگوژی برخاسته از آن می پردازد و با سنجش وضعیت موجود آموزش و پرورش به این نتیجه می رسد که تعارض دلالت های وجود شناختی برنامه درسی رایج با آموزههای اسلامی تا حدی است که برنامه درسی مرتبط با مبانی تربیت اسلامی و اصول تدریس برخاسته از آن، به سختی می تواند بخش تکمیلی برنامه درسی مربوط به تربیت فن آورانه باشد، به همین خاطر، رویکرد مطلوب برنامه درسی برای تربیت اسلامی ، رویکردی تلفیقی است و با کاربست مبانی تربیت دینی در پی ریزی پداگوژی اسلامی و توجه به دو بعد جسم و روح در فراگیران و نیز آموزش شیوههای کارامد تدریس به مربیان می توان بسیاری از مشکلات موجود را از میان برداشت .

پداگوژی، تعلیم و تربیت اسلامی ، نظام آموزش و پرورش، تدریس کارامد.