فرحناز رضائی - مشاور دبیرستان حضرت فاطمه الزهرا (س) شهرستان فیروزکوه

هدف پژوهش حاضر مقایسه ناگویی هیجانی در نوجوانان بدسرپرست و بی سرپرست با نوجوانان عادی بود. روش این پژوهش توصیفی و ازنوع طرحهای علی مقایسه ای بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه نوجوانان ۱۲-۲۰ ساله شهر اراک بود. ازاین جامعه تعداد ۲۰نوجوان بد و بی سرپرست و ۲۰نوجوان عادی به روش در دسترس انتخاب و ازنظر سن و جنس بایکدیگر همتا شدند. برای جمع آوری اطلاعات هردوگروه به پرسشنامه ناگویی هیجانی تورنتو پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد)و آمار استنباطی (آزمون آماری tمستقل ) استفاده شد. نتایج نشان داد که بین میانگین نمرات دوگروه درمیزان ناگویی هیجانی کل و زیرمقیاسهای آن شامل دشواری درشناسایی احساسات، دشواری درتوصیف احساسات و تفکرعینی ، تفاوت معناداری وجود ندارد. نتیجه گیری : نتایج این پژوهش نشان داد که بین دوگروه بدسرپرست بی سرپرست و گروه عادی ازنظرمیزان ناگویی هیجانی وزیرمقیاسهای آن تفاوت معناداری وجود ندارد.

ناگویی هیجانی ، بی سرپرست و بدسرپرست ، نوجوان