لیلا قاسمی - کارشناسی علوم تربیتی، آموزگار ابتدایی آموزش و پرورش

امروزه بکارگیری آموزش الکترونیکی در فضای مجازی ، آموزش و یادگیری را برای همه قابل دسترس کرده است . در عصر حاضر و بر اساس تجربه حاصل از انتشار و شیوع ویروس کرونا و آموزش در فضای مجازی باید پذیرفت که آموزش الکترونیکی یک ضرورت محسوب می گردد، چرا که این روش می تواند در شرایط حاد(مثل برودت هوا، آلودگی هوا، گرما و سرمای شدید، همه گیری ویروس) و تعطیلی مدارس جایگزین بسیار مناسبی برای آموزش حضوری باشد. آموزش الکترونیکی بسیاری از محدودیت ها و ضعف ها در آموزش حضوری را از میان برداشته و با فراهم آوردن شرایط مناسب و به روز امکان یادگیری و آموزش را برای همگان فراهم آورده است . پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش الکترونیکی در اثربخشی تدریس معلمان در آموزش مجازی انجام شده است . روش پژوهش حاضر مروری از نوع کتابخانه ای می باشد و جمع آوری اطلاعات از طریق مطالعه منابع داخلی و خارجی مرتبط با موضوع صورت گرفته است . به صورت کلی نتایج پژوهش نشان داد که آموزش الکترونیکی را می توان به عنوان ابزاری نیرومند و قوی برای ارتقای کیفیت و کارآیی آموزش مورد استفاده قرار داد، به گونه ای که شیوه های سنتی آموزش را دستخوش تغییر قرار دهد و دیگر نیازی به حضور فیزیکی در کلاس های درس نباشد. در این پژوهش ابتدا به تعریف آموزش الکترونیک ، مبانی نظری آموزش الکترونیک پرداخته ایم و در آخر مزایا و معایب آن ذکر گردیده است .

آموزش مجازی ، آموزش الکترونیک ، یادگیری الکترونیکی ، معلمان، دانش آموزان