زهرا دائم کار - کارشناسی ارشد روانشناسی مثبت گرا، دانشگاه آزاد اسلامی تهران، ایران.

چکیدههدف از این پژوهش تعیین اثربخشی طرحواره درمانی بر نگرش های ناکارآمد جنسی در زنان خیانت دیده بوده است. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود و از طرح پیش آزمون پس آزمون همراه با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل زنان خیانت دیده مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر تهران در سال ۱۴۰۱ بودند. روش نمونه گیری بصورت در دسترس بود و با استفاده از این روش از بین جامعه آماری تعداد ۳۰ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش(۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) گمارده شد. گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت مداخلات طرحواره درمانی قرار گرفت و گروه کنترل مداخله ای را دریافت نکرد. هر دو گروه به پرسشنامه نگرش های ناکارآمد جنسی در دو مرحله ی پیش آزمون و پس آزمون پاسخ دادند. یافته ها نشان داد میانگین نمرات نگرش های ناکارآمد جنسی در پس آزمون گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل معنادار بوده است. بنابراین طرحواره درمانی بر نگرش های ناکارآمد جنسی در زنان خیانت دیده تاثیر دارد.

طرحواره درمانی، نگرش های ناکارآمد جنسی، زنان خیانت دیده.