خدیجه اخوتیان - کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی، سازمان آموزش و پرورش، استان یزد، اردکان، ایران.
مهلا بهجتی اردکانی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه پیام نور، واحد تهران جنوب، ایران.
مریم زارعی محمودآبادی - کارشناسی علوم تربیتی گرایش پیشدبستانی و دبستانی، دانشگاه پیام نور، میبد، یزد، ایران.
خدیجه زارعی محمودآبادی - کارشناس مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، دانشگاه یزد، یزد، ایران.

بیشفعالی یک اختلال عصبی رشدی که برای کودکان تشخصی داده میشود و با مقادیر بیش از حد بیتوجهی، بی احتیاطی، بیشفعالی و تکانشگری که فراگیر، مخرب و در غیر این صورت برای سن نامناسب هستند مشخص میشود برای اطرافیان و از جمله مادر مشکلات زیادی را به همراه دارد. پژوهش حاضر با هدف نقش امید به زندگی در پیشبینی کیفیت زندگی مادران کودکان بیشفعال انجام شد. این مطالعه با رویکردکمی و به روش همبستگی انجام شد. جامعه آماری پژوهش متشکل از مادران کودکان بیشفعال بود که در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ در شهر یزد بود. با روش نمونهگیری در دسترس تعداد ۱۱۳ نفر انتخاب و به پرسشنامه های کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی و امید به زندگی میلر پاسخ دادند. داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه، در سطح ۰/۰۵ و با بهرهگیری از نرم افزار SPSS۲۶ مورد تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج نشان داد امید به زندگی با سلامتروانی مادران کودکان بیشفعال رابطه معنیداری دارد .(p<۰/۰۰۱) نتایج رگرسیون چند گانه به روش همزمان نشان داد امید به زندگی در پیشبینی کیفیت زندگی مادران کودکان بیشفعال نقش دارد و مدل برازش شده توانست ۱۸ درصد از واریانس کیفیت زندگی را پیشبینی کند .(p<۰/۰۰۱) همچنین تفکر عاملی نقش موثرتری در پیشبینی کیفیت زندگی مادران کودکان بیشفعال داشت. بر اساس یافته های پژوهش، بهبود امید در مادران کودکان بیشفعال میتواند در جهت افزایش کیفیت زندگی آنان مورد توجه قرار گیرد.

امید به زندگی، کیفیت زندگی، مادر، بیشفعال