یحیی خسروی - Department of Occupational Health and Safety Engineering, School of Health, Alborz University of Medical Sciences, Karaj, Iran-Research Center for Health, Safety and Environment, Alborz University of Medical Sciences, Karaj, Iran-Non-Communicable Diseases
نرمین حسن زاده رنگی - Department of Occupational Health and Safety Engineering, School of Health, Alborz University of Medical Sciences, Karaj, Iran-Research Center for Health, Safety and Environment, Alborz University of Medical Sciences, Karaj, Iran
سامان روشنی - Research Center for Health, Safety and Environment, Alborz University of Medical Sciences, Karaj, Iran
علی اسدی کرم - Research Center for Health, Safety and Environment, Alborz University of Medical Sciences, Karaj, Iran
مهسا الفی - Research Center for Health, Safety and Environment, Alborz University of Medical Sciences, Karaj, Iran
یگانه اختری - Institue of Public Health and Clinical Nutrition,School of Medicine, Faculty of Health Sciences, University of Estern Finland, Kuopio, Finland
علی اصغر فرشاد - Occupational Health Research Center, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran

زمینه و هدف: با توجه به گسترش روز افزون مشکلات اسکلتی عضلانی (MSDs (ضروری است که ریسک فاکتورهای ارگونومی محیط کار با روش های عمومی و اختصاصی مورد بررسی و مقایسه قرار گیرند. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی ارگونومی محیط کار اداری با استفاده از دو تکنیک ارزیابی اختصاصی و عمومی در دو دانشگاه علوم پزشکی کشور انجام شد.        مواد و روش ها: شیوع MSDs با استفاده از پرسشنامه استاندارد نوردیک و ارزیابی ارگونومی کارکنان در محیط کار به روش ارزیابی سریع تنش اداری ROSA و ارزیابی سریع کل بدن REBA ارزیابی گردید. آمارهای توصیفی و آزمون های کای اسکور، تی مستقل و رگرسیون لجستیک به منظور توصیف و تحلیل داده ها به کار رفت. یافته ها: اختلاف میانگین امتیاز ROSA و میانگین ارتفاع مانیتور بین دو گروه از کارکنان شاغل در محیط کار اداری که MSDs را طی ۱۲ ماه گذشته تجربه کرده اند و گروهی که تجربه نداشته اند معنادار است. به ازای یک واحد افزایش در امتیاز ROSA و یک سانتی متر ارتفاع مانیتور با درنظرگیری سایر متغیرهای مداخله گر، به ترتیب حدود ۴۵ و ۱۳ درصد شانس بروز MSDs افزایش می یاید. نتیجه گیری: ابزار ROSA نسبت به REBA روش قابل اعتمادتری برای ارزیابی ارگونومی محیط کار اداری است. امتیاز کلی روش ROSA و پارامترهای ایستگاه کار نظیر ارتفاع مانیتور می تواند در مشاغل اداری جهت طراحی مداخله های کاهش دهنده MSDs استفاده شود. مطالعات بیشتری به منظور قابلیت اعتماد ROSA لازم است تا اعتبار مداخلات ارگونومی مبتنی بر این روش افزایش یابد.

Working Environments, Physical Ergonomics, Risk Assessments, محیط کار, ارگونومی فیزیکی, ارزیابی ریسک