شبنم فرجی - کارشناسی ارشد آموزش ابتدایی دانشگاه باختر
طاهره مظفری - کارشناسی مددکاری اجتماعی و خانواده علمی کاربردی پارسیان یک ایلام
فاطمه مظفری - کارشناسی مهندسی کامپیوتر گرایش نرم افزار دانشگاه پیام نور ایلام

آموزش و پرورش به عنوان یکی از ارکان اصلی توسعه جوامع، نقشی اساسی در تربیت نسل آینده ایفا می کند. در این میان، نظام آموزشی ابتدایی از اهمیت ویژه ای برخوردار است، چرا که در این دوره، بنیان های فکری و شخصیتی دانش آموزان شکل می گیرد. توجه به ابعاد مختلف تربیت، از جمله تربیت اخلاقی و خودمدیریتی، در این دوره امری ضروری است. ارزش های اخلاقی، شالوده ی جامعه ای سالم و پویا را تشکیل می دهد. آموزش مفاهیم اخلاقی مانند صداقت، عدالت، احترام و مسئولیت پذیری در دوره ابتدایی، به دانش آموزان کمک می کند تا به شهروندانی متعهد و قانونمند تبدیل شوند. خودمدیریتی به معنای توانایی فرد در مدیریت و کنترل افکار، احساسات و رفتار خود است. این مهارت در یادگیری، حل مسئله و موفقیت تحصیلی دانش آموزان نقشی اساسی ایفا می کند. با توجه به اهمیت تربیت اخلاقی و خودمدیریتی در دوره ابتدایی، نظام آموزشی باید به گونه ای طراحی شود که این ابعاد به طور کامل مورد توجه قرار گیرند. در حال حاضر، در بسیاری از نظام های آموزشی، تمرکز اصلی بر آموزش دروس علمی است و به ابعاد تربیتی، به ویژه تربیت اخلاقی و خودمدیریتی، توجه کافی نمی شود. این امر می تواند منجر به پرورش نسلی شود که از نظر اخلاقی و رفتاری دچار مشکلاتی هستند و در حل مسائل و چالش های زندگی خود با دشواری مواجه می شوند. در این مقاله، به بررسی اهمیت توجه به خودمدیریتی و ارزش های اخلاقی در نظام آموزشی ابتدایی پرداخته می شود.

خودمدیریتی، ارزش های اخلاقی، نظام آموزشی ابتدایی، تربیت، دانش آموزان