لیلا جوانمرد - استاد یار گروه حقوق ،دانشکده ادبیات ، دانشگاه لرستان ، خرم آباد ، ایران
مرتضی خادمی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد

قراردادهای نفتی ایران IPC چندی است در قراردادهای نفتی مورد بحث قرار گرفته و ابهامات بی شماری را در خصوص ماهیت حقوقی آنها باتوجه به نوع قرارداد و شرط مالکیت، برای حقوقدانان ایجاد کرده است. عده ای معتقدند این قراردادها بیع متقابل هستند، در حالی که از منظرماهوی به دلیل عدم رعایت شروط قانونی بیع، نظیر عدم وجود عین خارجی، موضوع قرارداد، طراحی و ساخت در زمان انعقاد عقد نمی توان چنینفرضی را پذیرفت. نشان میدهد که سه دیدگاه در مورد ماهیت قراردادهای IPC مطرح می گردد، ۱- قراردادهای اداری و تحت نظر قوانین و مقررات داخلی کارفرما یا همان دولت میزبان ۲- ماهیتی خصوصی براساس ماده ۱۰ قانون مدنی و در آخر، خصیصه ای بین المللی با نگرشی فراملی،که هر کدام توجیهات قانع کننده ای برای خود دارند. از منظر حقوق داخلی نیز این گونه قراردادها خصوصیات ویژه ی خود را دارند و در مقامانطباق با سایر قراردادهای معین در قانون مدنی، وجوه اشتراکی و افتراقی با نهادهای حقوقی مانند بیع، معاوضه، جعاله و اجاره دارند، اما هیچ یک ازاین نهادها نیستند.

ماهیت حقوقی ، مفاد ، شروط ، قرارداد، فروش نفت