مرجان همتی نژاد
رضا نیکبخش
اکبر آفرینش خاکی
فریده شریفی فر

چکیده اصطلاح محصورشدگی شغلی را برای ایجاد یک رویکرد جامع از ارتباط کارفرما-کارمند ارائه دادند و از این طریق میزان محصورشدگی روان شناختی و اجتماعی کارکنان با سازمان ذیربط و محیطی که سازمان در آن فعالیت می کند را تشریح ساختند. هدف: هدف کلی پژوهش حاضر مطالعه و آزمون محصورشدگی شغلی در بافت ورزش بود. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری این تحقیق را کلیه معلمان زن و مرد تربیت بدنی شهر تهران در سال تحصیلی ۹۷-۹۸ تشکیل دادند که تعداد آنها ۲۱۵۲ نفر بود. حداقل حجم نمونه براساس فرمول کوکران ۳۲۶ نفر بود که به دلیل انجام مدلسازی معادلات ساختاری در این تحقیق نمونه آماری ۴۰۰ نفر در نظر گرفته شد. نمونه آماری با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای طبقه ای از مناطق ۱۹ گانه آموزش و پرورش شهر تهران انتخاب شد. از پرسشنامه های محصورشدگی شغلی کارسلی و همکاران (۲۰۰۷)، قصد جا به جایی شغل سینگ و همکاران (۱۹۹۶)، اعتماد مدیر لی و همکاران (۲۰۱۳) و عدالت توزیعی نیهوف و همکاران (۱۹۹۳) استفاده شد. اعتماد مدیر بر قصد جا به جایی شغلی در بافت ورزش تاثیر معنادار ندارد. عدالت توزیعی بر قصد جا به جایی شغلی در بافت ورزش در سطح ۰۱/۰ تاثیر منفی معنادار دارد. محصور شدگی شغلی در تاثیر اعتماد مدیر بر قصد جا به جایی شغلی در بافت ورزش نقش تعدیل گر ندارد. محصور شدگی شغلی در تاثیر عدالت توزیعی بر قصد جا به جایی شغلی در بافت ورزش نقش تعدیل گر معنادار دارد.

سازمان