علی رهایی - دانشجوی دکتری تخصصی برنامه ریزی درسی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
عفت عباسی - دانشیار گروه آموزشی برنامه ریزی درسی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.

در حال حاضر، نظام آموزشی با چالش ها و فرصت های فراوانی مواجه است و برنامه ریزی درسی فراگیرمحور با محوریت عدالت آموزشی به عنوان یک الگوی نوین در تحول و بهبود این نظام توجه فراوانی جلب کرده است. این تحقیق با هدف بررسی اصول و اثرات برنامه ریزی درسی فراگیرمحور با محوریت عدالت آموزشی انجام شد. روش پژوهش حاضر کیفی به صورت سندکاوی بود. جامعه ی آماری این پژوهش شامل تمام کتاب ها و مقالاتی بودند که مرتبط با این حوزه و در بازه زمانی ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۲ به چاپ رسیدند که با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند، منابعی که بیشتر ارتباط را با موضوع داشتند انتخاب شدند. جهت بررسی روایی از قابلیت اعتبار یا باورپذیری و برای پایایی نیز از اطمینان پذیری استفاده گردید. یافتههای پژوهش که از طریق فیشبرداری استخراج شدند نشان دادند که برنامه ریزی درسی فراگیرمحور با محوریت عدالت آموزشی توانسته است نقش مهمی در ارتقاء کیفیت آموزش و افزایش عدالت در فرآیند یادگیری دانش آموزان و دانشجویان ایفا کند. تاثیرات مثبت این الگو در توسعه فردی دانش آموزان و دانشجویان، افزایش تفکر انتقادی و ترویج عدالت در دسترسی به فرصت های آموزشی آشکار است. نتیجه گیری نشان می دهد که برنامه ریزی درسی فراگیرمحور با محوریت عدالت آموزشی می تواند به عنوان یک الگوی موثر در ارتقاء سیستم آموزشی عمل کرده و نقش مهمی در تحقق اهداف عدالت آموزشی و توسعه فردی دانش آموزان و دانشجویان ایفا نماید.

برنامه ریزی درسی فراگیرمحور، عدالت آموزشی، سیستم آموزشی، ارتقاء کیفیت آموزش