مقصود عبادی بشیر - عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور

صنعت گردشگری به عنوان صنعت یاک شناخته می شود و می تواند درامدی ارزی مناسبی برای کشور به ارمغان آورد. در این میان مثل سایر فعالیتهای اقتصادی این بخش اقتصادی نیز نیازمند حمایت و نظام حقوقی منسجم برای کلیه فعالانو سرمایه گذاران است. این مقاله باهدف شناسایی چارچوب حقوقی برای مجریان خدمات گردشگری تدوین شده است. روش گردآوری اطلاعات به شیوه کتابخانه ای و پژوهش حقوقی به سبک توصیفی و تحلیلی است. نتیجه این تحقیق نشانمی دهد که نظام حقوقی سرمایه گذاری و فعالیت موسسات خدمات گردشگری در ایران بسیار نامنسجم بوده و هماهنگیلازم میان بخش های مختلف بخصوص نهادهای نظارتی د یده نمی شود و در بعضصی از موضوعات موازی کاری حاکم است وحد ود صلاحیت یا وظایف نهادهای مرتبط به خوبی ترسیم نشده است.

خدمات گردشگری، اقامت، حمل ونقل، نظارت