منصوره نوری زاده نشلی - دانشجوی ارشد گروه طراحی لباس و پارچه، دانشگاه غیرانتفایی مارلیک نوشهر، مازندران، ایران
ریحانه فتاحیان - دکتری شیمی نساجی. گروه مهندسی نساجی. دانشکده فنی و مهندسی. دانشگاه صنعتی امیرکبیر. تهران. ایران/ استادیار گروه طراحی پارچه و لباس دانشگاه غیرانتفاعی مارلیک نوشهر. مازندران. ایران

هر روزه بسیاری از موادهایی که قابلیت تبدیل و تولید لیف را دارند به محل های دفن زباله می روند.استفاده برخی از این مواد از جمله تفاله های قهوه با به کارگیری عملیات شیمیایی و مکانیکی قابلیت تبدیل به الیاف در صنعت نساجی را دارند.این الیاف برای اکوسیستم و طبیعت مشکل ایجاد نمی کنند و به اصطلاح به آن الیاف دوستدار طبیعت نیز گفته می شود.هر شخصی که دغدغه محیط زیست و طبیعت را دارد می داند که استفاده از سوخت های فسیلی و مشتقات آن برای تولید الیاف مصنوعی زیان های جبران ناپذیری به طبیعت وارد می کند. صنعت نساجی مدتی است که در حال پیاده سازی فناوری جدید و توسعه الیاف جدید بوده که نوآورانه باشد و از آلاینده ها و پسماندهای محیطی بکاهد.این رویکرد با توجه به اینکه مد به عنوان یکی از آلاینده ترین صنایع در جهان به حساب می آید نوآوری در نساجی می تواند پیوند مستقیمی در تضمین پایداری این صنعت باشد. یکی از این مواد که خاصیت تولید دوباره و برگشت به چرخه طبیعت را دارد تفاله قهوه است که سالانه منجر به تولید هزاران تن زباله شده است.هدف از این پژوهش اصلاح فرهنگ تو لید، مصرف و دور انداختن و شناخت نوآوری های جدید در صنعت نساجی و محصولات جدید سازگار با محیط زیست می باشد. همچنین در این مطالعه به همراه تولید نخ و ویژگی ها و کاربردهای تفاله قهوه پرداخته شده است.این پژوهش به روش توصیفی و تکیه بر منابع مکتوب کتابخانه ای انجام شده است .

الیا ف ، نوآور ی نساجی، تفاله قهوه ، محیط زیست پایدار