بررسی زیست محیطی و مدیریتی انتقال آب بین حوضه ای ، مطالعه موردی حوضه کارون بزرگ، طرح قمرود

شکل گیری بسیاری از شهرها در کنار رودخانه ها بوده است. بشر بدون آب توان ادامه زندگی را نخواهد داشت. با توجه به رشد روز افزون جمعیت و بحران آب در بسیاری از نقاط دنیا و نیاز به تامین آب سالم جهت شرب ، کشاورزی ، صنعت و... بشر به فکر راههای متعددی از جملهساخت سد، سازه های انتقال آب بر روی رودخانه ها افتاده است، تا بتواند آب را به شکل بهتری مدیریت کند و از آن بهرمند گردد. ایران ازجملهکشور هایی است که بسیاری از نقاط آن با کمبود آب مواجه است. یکی از راهکارهای مقابله با کمبود آب، انتقال آب از مناطق پرآب به مناطقی که دارای آب کمتری هستند می باشد. پروژه قمرود یکی از دها طرحی است که آب رودخانه های سرشاخه دز را به سمت رودخانه قمرود هدایتمیکند. طرحی که بی شک تبعات منفی زیست محیطی بسیاری بهمراه خواهد داشت. پروژه انتقال آب قمرود از سال 0831 جهت تامین آب شرب ومصارف صنعتی 01 شهر و 81 روستا ازجمله خوانسار، خمین، گلپایگان، محلات، نیمور، سلفچگان، ساوه و قم و جبران کمبود آب شهرهایمرکزی که رشد جمعیت دارند،انجام شده است. این پروژه از سرشاخه های رودخانه دز واقع در شهرستان الیگودرز استان لرستان شروع میشود. نبود برنامه ریزی دقیق و عدم رعایت الزامات مناسب زیست محیطی خطرات زیادی را برای استان خوزستان که حوضه پایین دست طرح می باشد موجب شده است که از آن جمله میتوان به کاهش دبی رودخانه های دز و کارون، کاهش سطح زیرکشت محصولات کشاورزی، کاهش تولیدبرق از نیروگاه های برق آبی، عدم دریافت نیاز آبی تالاب ها، خشک شدن چاه های آب شرب، اشاره کرد. پیشنهاد میگردد قبل از اجرای هر طرحتوسعه ای، ارزیابی توان اکولوژیک و ارزیابی اثرات محیط زیست به طور کامل صورت گیرد تا بتوان از نابودی و تغییر بسیاری از اکوسیستم هایکشور جلوگیری کرد و کشور به سمت توسعه پایدار هدایت گردد

Keywords:

کمبودآب , انقال آب , قمرود , زیست محیطی , ارزیابی توان اکولوژیک