مسعود صدری نسب - عضو هیئت علمی دانشگاه تهران
سمیه فرهنگ بافتانی - دانشجوی دکترا فیزیک دریا، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
baran.farhang@gmail.com

شوری به عنوان یک پارامتر مهم فیزیکی در آب های نیمه بسته و یک عامل غیر زیست حیاتی برای گونه های سازگار با آب شور است. مدل های توسعه یافته ای که بتواند تاثیرات شوری را بر جمعیت گونه ای مانند صدف که شاخص بیولوژیکی می باشد بسنجد پتانسیل استفاده برای مدیریت تالاب های ساحلی و خلیج های بسته و بررسی سناریوهای آینده تغییرات در تعادل آب تالاب و پیش بینی افزایش سطح دریا را دارد. درباره ی دوکفه ای ها که به عنوان شاخص سنجش بسیاری از ویژگی های آب به شمار می روند و هم نرخ رشد و بقا آن ها به شدت وابسته به شوری است این موضوع پر اهمیت تر است. آب هایی که تبادل محدود، بارندگی ها و آبریز رودخانه های شیرین را در منطقه ی قرارگیری خود دارند می تواند تغییرات شوری را به طور فصلی یا دوره ای به کندی بازیابی کند. مدل سازی دینامیک شوری در ترکیب (توافق) با پاسخ در جمعیت دوکفه ای می تواند به عنوان شاخصی برای شرایط اکولوژیکی اکوسیستم های آبی در تالاب های ساحلی و در نتیجه برای توسعه استراتژی های مدیریت و مرمت (تجدید) مورد استفاده قرار گیرد. مطالعات دریایی روز دنیا به سمت و سوی علوم بدون مرز و سنجش تاثیرات مشترک پارامترها بر اکوسیستم متمایل شده و سرزمین ما نیز به عنوان کشوری با یک خلیج شور نیمه بسته از این قاعده مستثنی نبوده و بهتر است امکان انجام مطالعات برای یاری مدیریت ابهای آن صورت گیرد.

شوری، آب نیمه بسته، اکوسیستم، خلیج فارس، شاخص بیولوژیکی