نورمحمد ویسی نژاد - دانشجوی دکتری، گروه مدیریت منابع انسانی، واحد شوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی، شوشتر، ایران.
قنبر امیرنژاد - دانشیار، گروه مدیریت، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
رستم درخشان - استادیار، گروه مدیریت، واحد رامهرمز، دانشگاه آزاد اسلامی، رامهرمز، ایران.
حجت طاهری گودرزی - استادیار، گروه مدیریت دولتی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران.

هدف پژوهش حاضر طراحی مدل مدیریت منابع انسانی در راستای توانمندسازی کارکنان وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در سال ۱۴۰۱ بود. روش تحقیق حاضر کیفی بر اساس گراندد تئوری بود. جامعه آماری در بخش کیفی کلیه مدیران و کارشناسان منابع انسانی اسبق و فعلی و همچنین خبرگان و کارگزاران وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی است که از طریق مصاحبه با چند تن از آنان به صورت نمونه گیری هدفمند انجام شد. جامعه آماری این تحقیق در بخش کمی، مدیران و کارشناسان منابع انسانی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی بود، نمونه برداری این تحقیق، نمونه برداری غیر احتمالی هدفمند و قضاوتی بود. تجزیه و تحلیل در بخش کیفی کدگذاری بود که با کمک نرم افزار MAXQDA و به ویژه همفکریهای تیم پژوهش درقالب و رفت و برگشتهای متعدد ازسطح کدها به مفاهیم و مقولات و به عکس، درطی جلسات مختلف انجام گرفت. نتایج نشان داد در بخش کیفی شرایط علی؛ مقوله محوری شامل نظارت بر اجرای صحیح قوانین و دانش مداری، زمینه یا بستر حاکم هدایت توانمندسازی در مسیر صحیح و توسعه نیروی انسانی، شرایط مداخله گر ارزیابی عملکرد، نظارت بر حسن انجام امور و محیط سازمانی، استراتژیها، کنش / کنش متقابل ساختار سازمان و فناوری اطلاعات و در نهایت پیامدها و نتایج منابع انسانی شایسته و عدالت سازمانی را شامل شدند.

مدیریت منابع انسانی, توانمندسازی و وزارت تعاون, کار و رفاه اجتماعی