آذین سراج خرمی - Shahid Beheshti University
وحید نجاتی - Shahid Beheshti University

کودکان مبتلا به اختلال نقص ­توجه و بیش ­فعالی پاداش کوچک­تر اما فوری را به پاداش بزرگ­تر و در آینده ترجیح می ­دهند که این امر منجر به تصمیم ­گیری و رفتارهای تکانشی در آن­ها می ­شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تحریک الکتریکی مستقیم قشر خلفی خارجی و شکمی میانی پیش ­پیشانی برای بهبود ارزش آینده در کودکان مبتلا به اختلال نقص ­توجه و بیش ­فعالی بود. در این پژوهش ۲۰ کودک مبتلا به بیش­ فعالی و نقص­ توجه با روش نمونه­ گیری در دسترس انتخاب شدند و هر کدام از آزمودنی­ ها در سه موقعیت تحریک آندی قشر خلفی­ خارجی پیش ­پیشانی و مهار قشر شکمی میانی پیش ­پیشانی، الگوی معکوس این تحریک و در نهایت در شرایط شبه تحریک از طریق آزمون اثر دیرکرد پاداش مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته­ ها نشان داد که تفاوت معناداری بین عملکرد آزمودنی­ ها در آزمون اثر دیرکرد پاداش در موقعیت­ های مختلف تحریک وجود دارد۰/۰۵ > p و تحریک آند بر قشر شکمی ­میانی پیش ­پیشانی ارزش آینده را به­ طور معناداری بهبود می­ بخشد.

transcranial stimulation, delay discounting, ADHD, تحریک الکتریکی, ارزش آینده, نقص توجه- بیش فعالی