سارا امراللهی - دانشگاه خوارزمی
علیرضا مرادی - دانشگاه خوارزمی
جعفر حسنی - دانشگاه خوارزمی

هدف پژوهش حاضر کاهش آسیب­های شناختی و تجارب تجزیه­ای در بیماران مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه از طریق آموزش اختصاصی کردن خاطرات می­باشد. در یک طرح نیمه آزمایشی و با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، ۲۴ نفر آزمودنی( ۱۲مرد و ۱۲زن) مبتلا به اختلال استرس پس ازسانحه به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند؛ گروه آزمایش طی چهار هفته متوالی بصورت فردی آموزش داده شدند و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفتند. نمرات تجارب تجزیه­ای (DES-II)، آزمون حافظه شرح حال(AMT)، مقیاس مواجهه با رویداد(IES-R) قبل و بعد از مداخله و در مرحله پیگیری یک ماهه از هر دو گروه جمع آوری گردید و دادهها از طریق تحلیل واریانس چند متغیره با اندازه گیری مکرر، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج موید اثر­بخشی آموزش اختصاصی کردن خاطرات در کاهش آسیب­های شناختی در حوزه اجتناب عملکردی، افکار مزاحم، بیش برانگیختگی و کاهش تجارب تجزیه­ای در ابعاد فراموشی تجزیه­ای، مسخ شخصیت و واقعیت، جذب و تخیل در بیماران مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه است.

Keywords: MEmory Specificity Training, Overgeneral Autobiographical Memory, Dissociative Experiences, کلیدواژه­ها: آموزش اختصاصی کردن خاطرات, بیش­کلی گرایی حافظه شرح­حال, تجارب تجزیه ­ای