رابطه بین تجربه ترومای کودکی با علائم اضطراب و اختلال بدشکلی بدن در متقاضیان جراحی زیبایی با میانجی گری حساسیت به طرد
عنوان مقاله: رابطه بین تجربه ترومای کودکی با علائم اضطراب و اختلال بدشکلی بدن در متقاضیان جراحی زیبایی با میانجی گری حساسیت به طرد
شناسه ملی مقاله: JR_IJPN-12-1_001
منتشر شده در در سال 1403
شناسه ملی مقاله: JR_IJPN-12-1_001
منتشر شده در در سال 1403
مشخصات نویسندگان مقاله:
معصومه کمندلو - Garmsar Branch, Islamic Azad University, Garmsar, Iran.
صابر کرمی - , Razi University, Kermanshah, Iran.
بهارک بلاشور - Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
مهدیس شاهینی - Gorgan Branch, Islamic Azad University, Gorgan, Iran.
خلاصه مقاله:
معصومه کمندلو - Garmsar Branch, Islamic Azad University, Garmsar, Iran.
صابر کرمی - , Razi University, Kermanshah, Iran.
بهارک بلاشور - Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
مهدیس شاهینی - Gorgan Branch, Islamic Azad University, Gorgan, Iran.
مقدمه: بررسی تجارب تروماتیک و ویژگیهای شخصیتی متقاضیان جراحی زیبایی در تبیین مشکلات روانشناختی آنها اهمیت ویژهای دارد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه بین تجربه ترومای کودکی با علائم اضطراب و اختلال بدشکلی بدن در متقاضیان جراحی زیبایی با نقش میانجی حساسیت به طرد انجام شد.
روش کار: پژوهش حاضر همبستگی مبتنی بر معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان مراجعهکننده به کلینیک های جراحی زیبایی شهر تهران بودند. با در نظر گرفتن ملاکهای ورود و خروج، ۲۱۰ نفر به شیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارتند از: پرسشنامه آسیب های کودکی، پرسشنامه اضطراب بک، پرسشنامه بدشکلی بدن و پرسشنامه حساسیت به طرد. برای تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون، مدل یابی معادلات ساختاری و از نرافزار SPSS وAMOS نسخه ۲۳ استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که ضرایب مسیرهای مستقیم تجربه ترومای کودکی بر روی علائم اضطراب (۳۱۸/۰=β و ۰۰۱/۰=P) و حساسیت به طرد (۵۱۰/۰=β و ۰۰۱/۰=P) به طورمثبت معنادار بود، اما مسیر تجربه ترومای کودکی بر روی اختلال بدشکلی بدن معنادار نبود. همچنین ضرایب مسیرهای مستقیم حساسیت به طرد بر روی علائم اضطراب (۴۶۴/۰=β و ۰۰۱/۰=P) و اختلال بدشکلی بدن (۴۶۴/۰=β و ۰۰۱/۰=P) به صورت مثبت معنادار بود. افزون بر حساسیت به طرد در رابطه بین تجربه ترومای کودکی با علائم اضطراب و اختلال بدشکلی بدن نقش میانجی داشت.
نتیجه گیری: براساس یافتههای پژوهش میتوان نتیجه گرفت، مداخلات هدفمندی که در جهت کاهش حساسیت به طرد بکار گرفته میشوند، احتمالا میتوانند در بهبود مشکلات روانشناختی و نگرش متقاضیان جراحی زیبایی موثر باشند.
کلمات کلیدی: Childhood trauma, anxiety, body dysmorphic disorder, sensitivity to rejection, cosmetic surgery., ترومای کودکی, اضطراب, اختلال بدشکلی بدن, حساسیت به طرد, جراحی زیبایی.
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1973952/