برآورد جای پای بوم شناختی به عنوان زیر شاخص توسعه پایدار در استان چهارمحال وبختیاری
Publish place: The 1st national conference on solutions to access sustainable development in agriculture,natural resources and the environment
Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 786
This Paper With 6 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SDCONF01_0957
تاریخ نمایه سازی: 28 اردیبهشت 1392
Abstract:
از زمان انتشار گزارش توسعه پایدار، تلاشهای زیادی برای ارایه تعریفی دقیق از مفهوم پایداری و اندازهگیری آن انجام گرفته است. برای قابل اندازه گیری شدن این مفهوم و عملیاتی شدن آن به ویژه در ارتباط با محیط های شهری که مهمترین محل مصرف منابع و انتشار انواعآلودگی ها هستند، یک پارادایم کمی مورد نیاز بود. پارادایم جای پای بوم شناختی برای پاسخگویی به این نیاز ارایه شد. در این پارادایم،تقاضای شهرها به منابع طبیعی به مقدار زمینی که برای تولید تمام مایحتاج جمعیت و سپس جذب مواد زاید آن لازم است ترجمه می شود. بر حسب تفاوت موجود بین نیاز واقعی و مساحت اراضی مورد استفاده برای دو مورد فوق میتوان مناسبات شهر و محیط پیرامون آن و به عبارتیمیزان پایداری توسعه را ارزیابی نمود. بر اساس نتایج این تحقیق، شهرستان بروجن دارای بیشترین و شهرستان کوهرنگ دارای کمترین جایپای بوم شناختی و به عبارت دیگر میزان ناپایداری در استان چهارمحال و بختیاری هستند
Keywords:
Authors
نبی الله یارعلی
عضو هیات علمی گروه علوم جنگل دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین دانشگاه
یوسف عسکری
دانشجوی دکتری تخصصی علوم جنگل دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین دانشگاه
علی جعفری
عضو هیات علمی گروه علوم جنگل دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین دانشگاه
فرشته بهمنی
دانش آموخته کارشناسی علوم جنگل دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین دانش
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :