ابوالحسن حسنی - پژوهشگر حوزه علمیه قم
محمد مهدی چگینی - دکتری فلسفه اسلامی دانشگاه باقر العلوم

در جهان جدید، بسیاری از پدیده های انسانی مرز نمی شناسند. فضای مجازی بستر گسترش این پدیده هاست و نمی توان از جغرافیای سیاسی به معنای کلاسیک سخن گفت. درحقیقت فضای مجازی به سمتی حرکت می کند که بسط و گسترش تمدن، فرهنگ و سبک زندگی وابسته به تعامل فضای مجازی با فضای حقیقی است. یکی از پدیده های مجازی، سکوهایی اند که در آنها ارتباطات اجتماعی شکل می گیرد؛ مانند شبکه های اجتماعی و پیام رسان ها. در عصر حاضر، این سکوها یکی از بسترهای مهم تبلیغ دینی به شمار می آیند. باتوجه به نوع مدیریت فضای مجازی، بسیاری از مبلغان دینی در سکوهای داخلی فعالیت می کنند که عرصه فعالیت آنها محدود به درون مرزهاست. مسئله پژوهش حاضر این است که آیا با این سکوها می توان در تبلیغ دینی موفق شد یا باید سکوها جهانی شوند تا تبلیغ دینی بتواند در عصر فعلی موفق عمل کند؟ فرضیه تحقیق پیش رو این است که تبلیغ دینی در عصر حاضر با تمرکز بر سکوهایی که فقط در دامنه درون مرزی فعال اند، موفق نخواهد بود و باید هرچه سریع تر برای جهانی سازی این سکوها تمهیدات لازم اندیشیده شود. این تحقیق با رویکرد جامعه شناختی با چهارچوب نظری کارگزار/ ساختار انجام شده است.

جهانی سازی, سکوهای مجازی, تبلیغ دینی, عصر فضای مجازی