علی بابایی - لیسانس علوم قرآن و حدیث، دانشکده علوم قرآنی خوی

روان شناسی شناختی (به انگلیسی: cognitive psychology) علمی ست که به مطالعه فرایندهای پردازش اطلاعات در ذهن از قبیل توجه، ادراک، حافظه، زبان، حل مسئله، خلاقیت و استدلال می پردازد. روان شناسی شناختی همانند دیدگاه روانکاوی متوجه فرایندهای درونی است. اما در این دیدگاه بیش از آنکه بر امیال، نیازها، و انگیزش تاکید شود بر اینکه افراد چگونه اطلاعات را کسب و تفسیر می کند و آن ها را در حل مشکلات به کار می گیرند تاکید می شود. برخلاف روانکاوی تکیه گاه شناختی نه بر انگیزش ها و احساسات و تعارضات نهفته بلکه بر فرایندهای ذهنی است که از آن ها آگاهیم یا به راحتی می توانیم از آن ها مطلع شویم. این رویکرد در تقابل با نظریه های یادگیری قرار می گیرد که محیط بیرونی را علت اساسی رفتار به شمار می آورند. اصولا دیدگاه شناختی به افکار و شیوه های حل مسئله کنونی توجه دارد تا تاریخچه شخصی. در این دیدگاه روابط بین هیجانها انگیزش ها و فرایندهای شناختی و در نتیجه همپوشی میان دیدگاه شناختی و دیگر رویکردها نیز آشکار می شود.روانشناسی شناختی شاخه ای از روانشناسی است که به مطالعه نحوه تفکر افراد اختصاص دارد. دیدگاه شناختی در روانشناسی بر چگونگی تاثیر متقابل تفکر، احساسات، خلاقیت و توانایی های حل مسئله بر چگونگی و چرایی تفکر شما به روشی که انجام می دهید متمرکز است. این وقفه زمانی رخ داد که محققان زبان شناسی و سایبرنتیک و همچنین روان شناسی کاربردی از مدل های پردازش ذهنی برای توضیح رفتار انسان استفاده کردند. کار برگرفته از روانشناسی شناختی در شاخه های دیگر روانشناسی و سایر رشته های مدرن دیگر مانند علوم شناختی، زبان شناسی و اقتصاد ادغام شد. حوزه روانشناسی شناختی با علوم شناختی همپوشانی دارد که رویکردی بین رشته ای تری دارد و شامل مطالعات موضوعات غیر انسانی و هوش مصنوعی می شود. نیاز به بهبود سیستم آموزشی هرگز نمی تواند زیاده روی کند. افراد در کنگره های تجاری با یکدیگر بحث می کنند تا فناوری برنامه های خود را تحت توسعه و بهبود آموزش افزایش دهند. علیرغم فقدان شواهد تجربی برای اثربخشی آنها، ما در این مقاله یکی از راه های کم هزینه برای بهبود آموزش را مطرح می کنیم. راهبرد روانشناسان شناختی و تربیتی تا حد زیادی برای بهبود یادگیری و حفظ اطلاعات و در عین حال شناسایی فنون آموزشی برای تدریس در مدارس مفید است. در واقع، اکثر معلمان از روش های تدریس معروف (مثلا گردهمایی برای توضیح یک موضوع بدون در نظر گرفتن روش های دیگر) استفاده می کنند. در این مقاله به رویکرد استفاده از روانشناسی شناختی برای افزایش عملکرد آموزشی می پردازیم.

آموزش، دانش آموزان، مهارت ها، معلمان، روانشناسی.