ندا بهاران - دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد رشته تامین مالی و سرمایه گذاری در نفت و گاز، دانشگاه صنعت نفت
محمدجواد سپهری نودیجه - دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد رشته حقوق نفت و گاز، دانشگاه صنعت نفت

ایده اقتصاد هیدروژن به عنوان راهی برای کاهش انتشار کربن و حرکت به سمت آینده ای پایدار، سال هاست که مطرح شده است. اما هنوز هم ابهامات زیادی در مورد این ایده وجود دارد. برخی نگران کمبود تقاضا برای هیدروژن هستند و برخی دیگر محدودیت های این فناوری را نادیده می گیرند. در این پژوهش، به دنبال ارائه تعریفی جامع از "اقتصاد هیدروژن" هستیم و چشم اندازی واقع بینانه از کاربرد آن ارائه می دهیم. و چشم اندازی را نشان می دهیم که در آن هیدروژن در درجه اول برای کاهش کربن در بخش هایی که جایگزین دیگری وجود ندارد، استفاده خواهد شد. ما یک برنامه اجرایی سه مرحله ای برای ورود هیدروژن به بخش صنعت به عنوان ماده اولیه شیمیایی، بخش حمل و نقل برای وسایل نقلیه سنگین دوربرد، بخش ساختمان برای گرما و بخش برق برای ذخیره سازی فصلی پیشنهاد می کنیم.هیدروژن به تنهایی نمی تواند تمام نیازهای انرژی ما را در آینده تامین کند. اما با توجه به نیاز پیش بینی شده ی ۲.۳ گیگاتن هیدروژن در سال، می تواند نقشی کلیدی در کاهش کربن زدایی حدود ۱۸ درصد از بخش های مرتبط با انرژی ایفا کند. در بلندمدت، هیدروژن می تواند به عنوان مکمل برق تجدیدپذیر، گامی مهم در مسیر ایجاد آینده ای ۱۰۰% تجدیدپذیر باشد.

اقتصاد هیدروژن، هیدروژن سبز، انرژی های تجدیدپذیر، کربن زدایی