ناهید بیگدلی - کارشناسی علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان
نجمه روستا - کارشناسی مدیریت امور فرهنگی، دانشگاه جامع علمی کاربردی واحد بوشهر
ایران جعفری - کارشناسی روانشناسی،دانشگاه پیام نور واحد قیدار

ارزش یابی فردی در آموزش ابتدایی یک رویکرد مهم و موثر در بهبود کیفیت آموزش و یادگیری دانش آموزان است. این رویکرد به ارزیابی نیازها، توانایی ها، علایق و استعدادهای هر دانش آموز به صورت فردی و شخصی می پردازد. با توجه به اینکه هر دانش آموز دارای ویژگی ها و نیازهای منحصر به فردی است، ارزش یابی فردی به معلمان و مدیران آموزشی کمک می کند تا برنامه های آموزشی خود را بر اساس نیازها و توانایی های هر دانش آموز تنظیم کنند. با توجه به اهمیت این موضوع و تاثیرات مثبت آن بر عملکرد و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان، پژوهش های بیشتر در این حوزه توصیه می شود تا بهبود و تقویت سامانه آموزش و پرورش و بهبود کارایی مدارس و معلمان در ایران و سایر کشورها را تضمین کند.این مقاله که به روش کتابخانه ای و با استناد به منابع معتبر علمی نگاشته شده است،به بررسی اهمیت ارزش یابی فردی در آموزش ابتدایی، روش ها و ابزارهای مورد استفاده در این حوزه، تاثیرات مثبت این رویکرد بر عملکرد و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان، و چالش ها و موانع موجود در پیاده سازی آن پرداخته و با تاکید بر اهمیت شناخت نیازها و توانایی های هر دانش آموز به عنوان پایه ای برای طراحی برنامه های آموزشی موثر، به ارائه راهکارها و پیشنهادات جهت اجرای موفق ارزش یابی فردی در آموزش ابتدایی می پردازد.

آموزش، مقطع ابتدایی، ارزشیابی فردی