حمید رضایی - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
حمیده بهرامی - کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی

خانواده، اولین نهاد اجتماعی است که روابط و مناسبات میان اعضای آن،معمولا دست مایه تصویرسازی و خلق هنری در فضای داستان قرار می گیرد. فریبا وفی از جمله زنان نویسندهای است که در انعکاس تصویر خانواده در ادبیات داستانی معاصر فارسی موثر بوده است و در رمانهای او بستر خانواده با نقش اصلی رمان پیوندی ناگسستنی دارد. مبنای پژوهش حاضر رمان » رویای تبت « است که با رویکردی جامعه شناسانه و کاربست روش تحلیل کیفی بررسی شده است . خانواده در رمانهای فریبا وفی به ویژه رمان انتخاب شده نقش مهمی را ایفا می کند و همه زنان و مردان این رمان بیش از هر چیز در قالب خانواده نشان داده شدهاند. وفی در به تصویر کشیدن خانواده رویکردی آسیب شناسانه را انتخاب کرده است . خانوادههای به تصویر کشیده شده در رمانهای او، خانوادههائی خوشبخت نیستند و نمی توانند در ارائه کارکردهای خود موفق عمل کنند. در این رمان تنها خانواده جاوید و شیوا بیش از همه با مولفه هایی از قبیل روشنفکری ، هرمی نبودن ساختار قدرت، تضعیف روابط خویشاوندی ، عدم پایبندی استوار به مذهب و... در طیف هسته ای مدرن قرار می گیرد و بقیه خانوادهها، خانوادههایی سنتی و هسته ای هستند.

ادبیات داستانی ، خانواده، رویای تبت ، فریبا وفی .