نقش رویکردهای فعال در ارتقای یادگیری عمیق و پایدار در دوره ابتدایی

در دوره ابتدایی، پایه و اساس یادگیری و تفکر دانش آموزان شکل می گیرد. استفاده از رویکردهای فعال در این دوره می تواند به ارتقای یادگیری عمیق و پایدار آنها کمک کند. یادگیری عمیق به معنای درک مفاهیم و ایده ها به طور کامل و ماندگار است، در حالی که یادگیری پایدار به معنای حفظ اطلاعات و توانایی استفاده از آنها در موقعیت های مختلف است. با وجود مزایای آشکار یادگیری عمیق و پایدار، بسیاری از دانش آموزان دوره ابتدایی با مشکلاتی در این زمینه مواجه هستند. روش های سنتی تدریس که بر حفظیات و انفعال دانش آموزان تمرکز دارند، مانع از یادگیری عمیق و پایدار می شوند. استفاده از رویکردهای فعال در دوره ابتدایی ضرورتی اجتناب ناپذیر است. این رویکردها می توانند به دانش آموزان کمک کنند تا به طور فعال در فرآیند یادگیری مشارکت کنند، مفاهیم را به طور عمیق تر درک کنند و اطلاعات را به طور ماندگارتر به خاطر بسپارند. در این مقاله، به بررسی نقش رویکردهای فعال در ارتقای یادگیری عمیق و پایدار در دوره ابتدایی پرداخته می شود. روش های مختلفی برای جمع آوری اطلاعات، از جمله بررسی منابع علمی، مقالات پژوهشی و تجربیات معلمان، مورد استفاده قرار گرفته است. یافته های تحقیق نشان می دهد که استفاده از رویکردهای فعال در دوره ابتدایی می تواند به طور قابل توجهی به ارتقای یادگیری عمیق و پایدار دانش آموزان کمک کند.

Keywords:

یادگیری عمیق , یادگیری پایدار , رویکردهای فعال , دوره ابتدایی , آموزش