امید مراد قلی - عضو اعضای هیئت علمی حوزه علمیه سعدیه رامیان
محمدامین باقر زاده - طلبه ی دوره کارشناسی حوزه علمیه سعدیه رامیان
محمدجواد بهزادپور - طلبه ی دوره کارشناسی حوزه علمیه سعدیه رامیان
سعید بیانی مهر - طلبه ی دوره کارشناسی حوزه علمیه سعدیه رامیان
مصطفی بهشتی پور - طلبه ی دوره کارشناسی حوزه علمیه سعدیه رامیان
میلاد آهنی - طلبه ی دوره کارشناسی حوزه علمیه سعدیه رامیان

درس جغرافیا از قدیم در جهات مختلفی با رشته های دیگر علمی بخصوص آمار، ریاضی، اقتصاد، جامعه شناسی، تاریخ و روانشناسی عجین بوده است: یکی از لحاظ عملی و دیگر از جهت تفسیر و تعریف مفاهیم. در نتیجه در مطالعه جفرافیا استفاده از روشهای دانش های دیگر نیز ضروری است. تاکنون در این زمینه اقدامات متنوعی صورت گرفته که از جمله آنها تاسیس گرایشهای بین رشته ای است. بررسی ها نشان می دهد این اقدامات اگرچه گامی رو به پیش بوده، در به کارگیری مفاهیم و روش های عملی، دچار سطحی نگری است، و در تعریف رشته ها و درسها، به چگونگی رابطه شبکه ای مفاهیم و دروس، به خوبی توجه نشده است. بنابراین، سامان دهی این نوع مطالعات و برنامه ریزی ها ضروریست و شکافی که در اثر تخصصی شدن بیش از حد علوم و پاره پاره شدن آنها پدید آمده است باید ترمیم شود. دانش جغرافیا هم از نظر ماهیت چندرشته ای خود و هم از نظر کاربرد در مدیریت محیط مطرح بوده است. البته بین این واقعیت تا سطح آن در کشورهای مختلف فاصله وجود دارد که بخش اعظم آن را ساختار سیاسی، فرهنگی و آموزشی کشورها توجیه می کند. بخشی نیز به اندیشمندان و تلاش آنها برای حفظ ماهیت علم و انتقال آن به عنوان امانتی با ارزش برای نسلهای بعدی بستگی دارد که با سرعت رشد تکنولوژی و ارتباطات انتظار می رود جغرافیا نیز بتواند با کاهش فاصله با دیگر رشته ها علمی سرآمد در جهان، از عهده آن برآید.

جغرافیا، میانرشته ای، راهکار، مزایا، کاستی ها