حمید بکتاش - عضو هیات علمی موسسه آموزش عالی سپهر دانش معاصر اصفهان

ادوارد هاپر از هنرمندان اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰ و مکتب رئالیسم از مکاتب هنری عصر مدرن و نتیجه انقلاب صنعتی بود. تغییر رویکرد هنر در عصر شکل گیری جامعه متوسطه بعد از انقلابهای سیاسی و اجتماعی بزرگ از کارکرد تزئینی و آئینی به کارکرد رسانه ای و اجتماعی یکی از دغدغه های شکل گیری واقعیت گرایی در هنر بود. تغییر موضوعی و پرداخت انتقادی به موضوع های روزمره قشر متوسط در هنر بعد از گذر از نوسانات اجتماعی اواخر قرن ۱۸ و اوایل قرن ۱۹ و به دنبال گسترش علمی و شکل گیری نظریات زیست شناسی، روانشاسی و جامعه شناسی به انتقاد از تحولات روحی انسان از جمله بیگانگی انسان رسید. بیگانگی که نتیجه جامعه مدرن برشمرده شده است. دغدغه بسیاری از هنرمندان مانند هاپر گردیده است که در آثار آنها نمود واقعی یافته است. شکل گیری هنر عکاسی و سینما و تاثیر پذیری و تاثیرگذاری آنها از و بر هنرهای دیگر نمی توانیم نادیده بگیرم. با مرور انتقادی از وجود بیگانگی انسان در اندیشمندان مدرن مانند اریک فروم به تاثیر این نظریه انقادی و رابطه سینما بر آثار هاپر با مرور موردی دو اثر نقاشی «فیلم نیویورکی» ۱۹۳۹ و «دفتر کار»۱۹۶۰ از دوران شکوفایی هنرمند به تاثیر موضوع بیگانگی در اثار او و تاثیر رسانه سینما بر نقاشی های او می رسیم.

هاپر، رئالیسم، بیگانگی، مدرنیسم، هنر