جواد مهدیان پری - دانشجوی دکترای مهندسی سازه، گروه مهندسی عمران، واحد تهران غرب، دانشگاه آزاد اسلامی
علیرضا فاروقی - استادیار،گروه مهندسی عمران، واحد تهران شرق، دانشگاه آزاد اسلامی

در طراحی سازه بتنی، شکل پذیرییکی از پارامترهای مهم می باشد. رفتار شکل پذیر سازه، در کاهش نیروهای طراحی ناشی از زلزله به واسطه جذب و اتلاف انرژی آن، تاثیر قابل توجهی دارد. نقش آرماتور گذاری در شکل پذیری بتن بسیار با اهمیت می باشد. در این مقاله تیرعریض بتنی با شش نوع آرایش مختلف میلگرد طولی جهت مطالعه انتخاب شده و بارگذاری به صورت چهار نقطه ای روی مدل ها اعمال شده است.سطح زیر منحنی مدل S۳ که شش میلگرد در آرایش مورب قرار داده شده است، کمترین میزان بوده است این نشان می دهد که این نوع آرایش توزیع مناسبی از تنش ندارد. الگوی قرار دادن میلگرد به صورت ضربدری و مورب سختی، شکل پذیری و مقاومت کمتری نسبت به بقیه مدل ها داشته است. سطح زیر منحنی مدل S۱که سه میلگرد در آرایش به صورت اوتکا بوده است، در رتبه پنجم از میزان انرژی قرار دارد. این آرایش با توجه به اینکه از الگوی مدل S۳ میلگرد کمتری داشته است، میزان جذب انرژی تقریبا ۷ درصد نسبت به مدل S۳ که کمترین مقدار بوده است، بیشتر است. بیشترین سطح زیر منحنی مربوط به مدلS۶که شش میلگرد در آرایش به صورت ذوزنقه ای بوده است، می باشد.

سازه بتنی، تیر عریض، شکل پذیری، آرایش آرماتورگذاری، زلزله.